Velomotive-campus, ecosysteem voor verbindingen

“De Velomotive-campus in Nijmegen is een uitgelezen plek om kennis en kunde op het gebied van fiets te laten landen”, vertelt Ruben Loendersloot, bestuurslid van Velomotive. “Gelderland kent een groot aandeel aan fietsbedrijvigheid, veel opleidingen met raakvlakken en is daarmee een natuurlijke plek voor kennis en kunde over de fiets, vult bestuurslid Hans Schreuder aan.”

Velomotive is te zien als een kennislabel waarin kennis over de fiets verzameld is. “In Gelderland gebeurt veel wat betreft fietsen”, vertelt Hans Schreuder, bestuurslid van Velomotive en docent aan de HAN. De provincie heeft een rijke maakindustrie, waar Velomotive als een spin in het web verbanden wil leggen. “Die kennis uit het bedrijfsleven, het onderwijs en andere partijen komt hier zo goed samen.”

“De aandacht voor de fiets zal alleen maar toenemen”, stelt Schreuder. “Daarom is het belangrijk om nu goed onderzoek te doen naar hoe we dat kunnen aanpakken. Daarbij kijken we verder dan alleen naar het voertuig. Immers, hoe je de fiets inzet heeft invloed op gezondheid, op stedelijke inrichting en op allerlei aspecten van mobiliteitsbeleving.”

Belangrijke schakel

Loendersloot: “Ook als land zijn we sterk in kennis op het gebied van fietsmobiliteit. Vanwege de toegenomen belangstelling voor de fiets wordt er dus ook een beroep gedaan op onze kennis: wat heb je nodig om mensen te laten fietsen, wat speelt er in de hoofden van mensen die al dan niet voor de fiets kiezen?” Fietsen is ook niet meer alleen een ‘linkse hobby’. Ook aan de rechterflank wordt het belang van fietsen ingezien. Het is goed om gezonde burgers te hebben, bijvoorbeeld, en om de kosten voor de zorg laag te houden. Ook draagt de fiets bij aan verminderen van congestie. Per saldo is de fiets een belangrijke schakel in het in beweging houden van de maatschappij. Je ziet nu ook ‘op rechts’ een verschuiving van autobereikbaarheid naar fietsbereikbaarheid. Fietsers verhogen de leefbaarheid van de stad. Aan de andere kant, hoe meer fietsen er in een stad zijn, hoe meer discussie er is over het herverdelen van ruimte.”

Veranderende stromen

“De verkeerskunde heeft zich altijd gericht op het stroomlijnen van het voertuigenverkeer”, vervolgt Schreuder. “Er moet nu meer aandacht zijn voor andere stromen en hun plek in de stad. We hebben ontdekt dat actieve modaliteiten een gunstige invloed hebben op de leefbaarheid, maar dan moeten al die stromen wel een goed plekje krijgen. Dat vereist een nieuwe manier van kijken.”

“Een uitdaging is het samenbrengen van verschillende vakwerelden”, vult Loendersloot aan. “De verkeerskundige wil nog weleens eigenwijs blijven denken in richtlijnen. Professionals uit verschillende disciplines spreken elkaar niet altijd, of tijdig. Op die manier ontstaat een minder ideale situatie.”

Oproep

Loendersloot heeft een oproep voor de mobiliteitsdenkers: “Zoek de verbinding. Met burgers, maar ook met stedenbouwkundigen, met scholen, met alles. Verbinding is het belangrijkste gereedschap om jezelf én de fietser verder te helpen.” En, besluit Loendersloot: “Er gaat ook al veel goed. De fiets mag meer aandacht krijgen, ook de fietser zelf. Maar erken in je beleid en in je plannen óók hoe goed de huidige fietser al bezig is.”