De potentie van de vrachtfiets

Michel van Eijnatten ziet toekomst voor de elektrische vrachtfiets. Hij is commercieel directeur van het nog jonge Fulpra, fabrikant van elektrische vrachtfietsen voor verschillende partijen, waaronder PostNL. De fiets heeft nog veel meer potentie dan nu wordt benut, zeker in zero-emissie vrachtvervoer.

Marcel Slofstra

PostNL voerde met vier fietsen van juli tot en met september 2020 een proef uit met de elektrische transportfiets voor het emissievrij bezorgen van pakketten in binnensteden. Gelderland wil vooropstaan als fietsprovincie en heeft het project mede gefinancierd. Nijmegen maakte het mogelijk dat PostNL de Fulpra in de binnenstad kon inzetten.

“De Fulpra onderscheidt zich als elektrische vrachtfiets door een RDW-goedkeuring in de Europese fietsvoertuigklasse L1-ea. Daarmee is deze vrachtfiets voorzien van een kenteken en heeft het toch een maximumsnelheid van 25 km/uur. Het blijft het een trap-ondersteunde vrachtfiets, maar wel een met een veel zwaardere motor. Niet om er een hogere snelheid mee te behalen, maar om zwaardere vracht mee te kunnen vervoeren. Hiermee zien wij deze elektrische vrachtfiets als een volwaardig alternatief voor de bestelwagen.”, vertelt Van Eijnatten. “Wij vinden een deugdelijke RDW-keuring heel belangrijk voor álle bedrijfsmatig ingezette vrachtfietsen. Daarmee laat je als sector zien dat je jezelf, je voertuig en de veiligheid van de gebruikers serieus neemt. “

Beleving

De elektrische vrachtfiets biedt niet alleen direct tastbare praktische voordelen. “Naast dat de fiets snel, effectief en duurzaam is, is ook de beleving door andere weggebruikers positiever. Een fiets komt minder agressief over dan een bestelwagen. De bezorger zet hem aan de kant als hij ergens moet zijn en de beleving op het fietspad is vriendelijker.”

Tussen wal en schip

Fietsinnovaties dreigen tussen wal en schip te vallen, aldus Van Eijnatten. “We zien vaak dat lokale regelgeving niet afgestemd is op de elektrische vrachtfiets. Zo komt het voor dat de Fulpra als brom- of snorfiets wordt gezien en als ongewenst wordt geweerd in fietstoegankelijke delen van de binnenstad, terwijl het gewoon een elektrische fiets is. Beleidsmakers en handhavers weten nog niet altijd goed wat ze met nieuwe soorten voertuigen aan moeten.”

Snelheidsverschillen

“Op het fietspad en in de stad zien we nu veel meer verschillende fietsers met allemaal hun eigen snelheden. Dat levert gevaarlijke situaties en irritatie op. Ik denk dat daar een kans ligt voor de verkeerskundige, om te zorgen voor een veilige situatie voor álle verkeersdeelnemers in de stad. Dat kan met name door te differentiëren op snelheid of op fietsdoel, en door infrastructuur daarop aan te passen. In de ideale moderne stadsinrichting krijgen dezelfde verkeersstromen dezelfde plek.”

Duidelijkheid

Van Eijnatten pleit voor duidelijkheid rondom regelgeving en communicatie naar weggebruikers. “De acceptatie en inzet van innovatieve voertuigen valt of staat met duidelijkheid. Duidelijkheid naar ons als fabrikant, maar ook naar de gebruiker van de fiets én naar andere weggebruikers. De bestuurder weet waar hij wel en niet met zijn voertuig mag komen en handhaving is ook in orde. Dan kan en mag het niet zo zijn dat een bestuurder van een elektrische vrachtfiets tegen wordt gehouden omdat een handhaver de fiets met een limiet van 25 km/uur verwart met een scooter is die veel harder kan. Of omdat hij de Europese voertuigklasse van de vrachtfiets niet kent.”