Fiets kwijt, verleden tijd? Een handhavingsalternatief. 

Op een zomerse septemberdag wandel ik in het zonnetje door de stad. Handhavers verwijderen foutgeparkeerde fietsen. Ik verplaats me in de fietseigenaar. Fiets weg! Gestolen? Paniek! Hoe moet ik nu naar huis? En morgenvroeg dan maar met de bus naar mijn werk? 

Door Karmijn de Wit (Spark)

Uitpuilende depots 

Overal staan fietsen gestald waar dat niet mag. ‘Opruimen maar!’, zeggen gemeenten. Als je niet handhaaft, stapelen de fietsen zich op. “Het is dweilen met de kraan open”, vertellen Amsterdamse handhavers. In 2018 was er in Amsterdam een ‘record’ van 81.000 verwijderde fietsen. Zestig procent is niet opgehaald. Met uitpuilende depots tot gevolg. 

Ik neem een kijkje in de databank  www.verlorenofgevonden.nl, een website met het grootste overzicht van gevonden voorwerpen en fietsen. Alle fietsen op deze site zijn ‘gevonden’, door handhavers verwijderd en vervolgens door gemeentelijke fietsdepots geregistreerd.  

Rigoureus 

Al een tijdje verdiep ik me in de handhaving van fietsen. Het verwijderen van fietsen vind ik zo rigoureus. Als een fiets echt een gevaarlijke situatie oplevert, blijft het direct verwijderen van fietsen een essentiële, publieke taak. Kan handhaving niet vriendelijker en efficiënter? Handhaven is intensief: sloten openbreken, fietsen verwijderen, foto’s maken en plaatsen in de database, fietsen naar het depot brengen en daar bewaren. Een fiets is anoniem, beboeten is lastig.  

Is het middel van verwijdering in verhouding tot de overtreding? Ik vind wél dat de openbare ruimte ordelijk, veilig en begaanbaar moet blijven. Het kan slimmer, positiever en vooral veel vriendelijker. 

Waarschuwen vóór verwijdering 

Verschillende initiatieven maken het opsporen van de fiets of het in contact komen met de fietseigenaar al mogelijk. Ze hebben allemaal één ding gemeen: de fietser kan achteraf geattendeerd worden op de handhaafactie. Wat als we de fietser vóór verwijdering kunnen waarschuwen? 

Op de website van Den Haag: ‘Een groen label geeft aan dat een fiets buiten de stalling staat in het daarvoor aangewezen gebied. Heeft uw fiets een groen label? U heeft dan 30 minuten de tijd om uw fiets toch nog op de juiste plek weg te zetten.’ Je hebt in Den Haag dus 30 minuten de tijd, maar je weet als fietser helemaal niet wanneer het label is aangebracht en wanneer de 30 minuten zijn ingegaan.  

Handhavingsalternatief 

Als we de fietser willen opvoeden, het handhavingsproces minder intensief willen maken en de depots niet willen laten overstromen, dan stel ik een betere oplossing voor.  

‘Fietsen hebben een QR-code sticker op hun frame. Handhavers ‘bliepen’ de codes, de eigenaar krijgt een seintje: Let op! Uw fiets staat verkeerd gestald en wordt over 30 minuten verwijderd.’ 

Droom of werkelijkheid? 

Geen rondrijdende handhavingsauto meer met in de laadbak fout geparkeerde fietsen: handhavers scannen al lopend QR-stickers op fietsframes. In plaats van het tevoorschijn halen van een slijptol, lopen de handhavers door. Na een kwartiertje holt een jongeman naar zijn foutgeparkeerde fiets en kijkt opgelucht; hij staat er nog. Geduldig verplaatst hij zijn fiets ín een rek en wandelt met een glimlach terug naar het terras. De straat is begaanbaar, voor iedereen. 

Heb je een vraag of opmerking naar aanleiding van deze blog? Neem contact op met auteur Karmijn Curiël-de Wit, adviseur bij Spark, karmijndewit@spark-parkeren.nl of 070 - 3177005.