De impact van Kamerlid Wytske Postma voor een betere samenleving
Wytske Postma (43) is sinds een jaar Tweede Kamerlid voor het CDA en heeft mobiliteit in haar portefeuille. Wat is haar definitie van het goed(e) doen en hoe geeft zij er invulling aan?
Tekst: Nettie Bakker
“Het goede doen is voor mij een intrinsieke motivatie”, zegt Postma. “Ik ben ermee opgevoed en opgegroeid.” Na een bewuste keuze voor de politiek, koos ze ook voor het CDA, hoewel ze niet uit een christelijk gezin komt. “Wel uit een gezin waarin normen, waarden en solidariteit sterk aansluiten bij de christelijke pijlers van het CDA: de zorg voor elkaar en het besef dat er meer is dan jezelf. Mijn vader was wetenschapper, mijn moeder altijd druk met vrijwilligerswerk. We woonden in het dorpje Beets in Noord Holland. We stonden sterk in relatie met elkaar, als gezin, maar ook met de omgeving. Van mijn vader heb ik waardering voor wetenschap meegekregen. Ik leun er graag op. Ook in mijn politieke werk. Ik kijk graag naar wat wetenschappers en professionals zeggen over mobiliteitsvraagstukken. Bijvoorbeeld SWOV-rapporten als het gaat over verkeersveiligheid.
Op het moment van spreken begint de Kamer langzaamaan weer aan belangrijke onderwerpen zoals verkeersveiligheid, nadat de coronacrisis wekenlang de agenda van de Kamer bepaalde. Hoewel daar ook een verkeers-en vervoercomponent aan zat, zegt Postma, “want hoe blijven de winkels bevoorraad en hoe halen we gestrande mensen op? Maar ook praten we veel over de sociale en geestelijke component: we vragen op deze vlakken hele grote offers van mensen.” Toch blijft de politiek voorzichting. Terecht vindt Postma: “De meeste ongelukken vinden niet plaats bij het bergbeklimmen, maar bij het afdalen. We lijken de piek te hebben bereikt, nu is het zaak voorzichtig weer ‘af te dalen’ naar onze vrijheden om elkaar te bezoeken en weer te mogen omhelzen.”
Luisteren, lezen, analyseren
Postma studeerde bedrijfskunde, maar wist al snel dat haar inzet meer waarde moest opleveren dan alleen een salaris. “Een vriendin werkte in de Tweede Kamer en zei: ‘Loop eens een dag mee, dit lijkt me echt iets voor jou’. Dat klopte, alleen haar partij trok me niet zo aan. Dus zocht ik een partij waar ik me bij ‘thuis voelde’ en dat werd het CDA. Ik werkte er van 2002 tot 2007 als fractiemedewerker en daarna een aantal jaren bij de ANWB als belangenbehartiger. Tot ik vorig jaar juni een Kamerzetel kreeg na het vertrek van Kamerlid Hanke Bruins Slot, die gedeputeerde in de provincie Utrecht werd. Postma zegt dankbaar te zijn voor het mogen uitvoeren van deze functie. “De Tweede Kamer is voor mij het hart van de politiek. Daar waar je met z’n allen vorm geeft aan de samenleving. Als werkende moeder vind ik bijvoorbeeld dat ook die stem van werkende ouders hier gehoord en vertolkt moet worden.
Hoe vult Postma haar functie goed in en hoe doet ze het goede? “Mijn taak is om het werk van de regering te controleren “In de praktijk betekent dat veel luisteren naar mensen en experts, veel lezen en vervolgens analyseren of het beleid wel de goede kant op gaat. Of de wetten nog passen bij wat wij als maatschappij vinden en nodig hebben. Mijn gereedschap is dat ik een onderwerp kan agenderen. En zo gauw ik een Kamermeerderheid vindt voor een standpunt, dan moet de regering er iets mee. Bijvoorbeeld het snorfietsvraagstuk. Nu ze naar de rijbaan moeten, vinden we helmplicht van belang. We zien te veel hoofdletsel bij snorfietsongevallen.” Lastig wordt het voor Postma, als de minister iets moet, maar zegt dat ze het niet kan. Zoals extra handhaving op het negeren van rode kruisen boven de snelweg. “Er gebeuren de meest vreselijke ongelukken mee.”
Dankmails
“Of ik mijn werk ook goed doe, zou ik kunnen afmeten aan het aantal beleidswijzigingen dat ik namens het CDA voor elkaar krijg via een motie of een toezegging in een debat. Ik maak me hard voor het behouden van het rijbewijs op hoge leeftijd en houd me ook bezig met hele praktische zaken zoals duidelijkheid in snelheden. Daar krijg ik af en toe ‘dankmails’ van mensen voor. Dat vind ik erg leuk.”
Horizon
“Om het goede te doen, stel ik mezelf steeds de vraag: Wat kan ik vandaag doen om de wereld iets mooier te maken? En ook: Met wie ben ik solidair? Kan iedereen meedoen? Je leeft met elkaar in deze maatschappij. Dat betekent dat je rekening houdt met elkaar. Dat je elkaar helpt. Dat je je inzet voor mensen en voor de natuur zodat de wereld een stukje mooier wordt. Maar het kan ook anders worden geïnterpreteerd. Ik krijg vaak bedrijven op bezoek, die in hun ogen ook het goede aan het doen zijn. Voor hun aandeelhouders. Voor hun medewerkers. Voor hun opdrachtgevers. Die daag ik uit om hun horizon te verbreden naar de maatschappij.”
Toegang tot Mobiliteit
Wat zou ‘het goede doen’ zijn op het gebied van mobiliteit? “Mobiliteit is voor mij meer dan het verplaatsen van A naar B. Je hebt mobiliteit nodig om naar je vrienden te gaan, je familie, je clubjes, je werk. Je hebt het nodig om deel te kunnen nemen aan de maatschappij. Daarom vind ik het belangrijk dat iedereen toegang heeft tot mobiliteit en strijd ik er hard voor dat 75+-ers en mensen met een chronische medische aandoening tijdig hun rijbewijs verlengd krijgen. Juist deze groep heeft een auto zo hard nodig. Daarnaast wil ik echt graag dat iedereen ’s avonds weer veilig thuis komt. Dat lijkt heel gewoon. Want het gaat heel vaak goed. Maar als het mis gaat, dan is het ook echt verschrikkelijk. De impact van een verkeersongeluk ook als iemand zwaargewond raakt is zo groot. Dat wil ik zoveel mogelijk weg houden bij mensen. Als ik deze dingen voor elkaar krijg, ben ik een tevreden mens.”
Bekijk ook het profiel van Wytske Postma: cda.nl/wytskepostma
Eerdere afleveringen van 'Het Goede Doen':
De impact van Buurauto voor een betere samenleving
De impact van TU Delft voor een betere samenleving
Foto: persbureau Dirk Hol
Reactie plaatsen •