De fiets, van en voor iedereen

Esther van Garderen is in 2020 begonnen als nieuwe directeur van de Fietsersbond. Ze volgt Saskia Kluit op, die na vijf jaar de Fietsersbond heeft verlaten. Van Garderen werkte hiervoor tien jaar als senior strateeg stedelijk beleid voor de gemeente Almere.

“De Fietsersbond heeft een sterke naam als organisatie”, stelt Van Garderen, “maar dan vooral in het werkveld van de mobiliteitsprofessional. Daarbuiten kennen mensen de Fietsersbond toch minder, als je zegt dat je bij de Fietsersbond gaat werken vragen mensen toch vaak ‘waar?’. En dat terwijl het waanzinnig goed gaat met de fiets, Gazelle en consorten kunnen de verkoop amper bijbenen en de fietsenmaker om de hoek kent topdrukte. De Fietsersbond werkt met een ledenmodel en vaste vrijwilligers, en kan wel meer donateurs gebruiken. Daar ga ik me voor inzetten, voor meer bekendheid van de Fietsersbond, ook buiten het werkveld. Op die manier kunnen we onze kwaliteiten nog meer gaan inzetten.”

“Ik weiger uitgespeeld te worden tussen fietsers en wielrenners”

Ook over het overheidsbeleid heeft Van Garderen een mening, “Stiente van Veldhoven wil echt voor de fiets gaan, dat waardeer ik. Maar 100 miljoen is zo op. Terwijl de fiets ook in andere overheidsambities toepasbaar is. Neem de verstedelijkingsstrategie, als we 400 duizend huizen willen bijbouwen, dan hoort daar ook bereikbaarheid bij. Dat kun je oplossen met meer infrastructuur, maar bijvoorbeeld meer spoor aanleggen is duur en kost tijd. Als we willen dat er zoveel mogelijk binnenstedelijk verdicht gaat worden, schuif dan de fiets niet af op de gemeente als gemeentelijke opgave, maar zie ook in dat ‘fiets’ wel degelijk ook een Rijksopgave is.”

“Ik zou ook graag meer aandacht willen voor vervoersarmoede. Neem bijvoorbeeld Rotterdam Zuid, lang niet iedereen heeft daar een fiets. Terwijl iederen kind een fiets zou moeten hebben. Ik vind dat een grondrecht. Vergis je niet, een fiets is meer dan alleen een vervoersmiddel of een vrijetijdsbesteding. Toegang tot een fiets vergroot je wereld, en werkt als emancipator. Door te fietsen krijgen mensen – ook kinderen – meer vrijheid, daar worden kinderen denk ik ook gelukkiger van.”

“Ik zie zeker uitdagingen, daar heb ik ook zin in. Als je ziet hoe moeilijk soms een akkoord over een stationsstalling gaat, dan hebben we zeker werk te verrichten. De fiets is voor iedereen en de Fietsersbond is voor álle fietsers, van klein naar groot en van jong naar oud. Ik weiger ook om uitgespeeld te worden tussen ‘fietsers’ en ‘wielrenners’; we zijn allemaal onderdeel van één grote fietsfamilie. Van de racefiets tot de driewieler.”