ANWB-leden over vaker fietsen

'Met de ANWB-leden uit het panel van ‘Denk mee met de ANWB’ zijn we in gesprek gegaan wat voor hen barrières zijn om niet (nog) vaker de fiets te pakken en hoe werkgevers het fietsen zou kunnen stimuleren voor werknemers.

Vaker functioneel, recreatief of sportief fietsen

In het algemeen is het weer, zoals regen en vooral een harde wind, voor veel leden reden om te kiezen voor de auto. Ook pakt men eerder de fiets als deze goed onderhouden is. Naast het feit dat je fysiek gezond moet zijn, betreft het vaak ook een mentale kwestie.

“Fietsen houdt je gezond en fris. We hebben beiden wel het geluk dat we gezond zijn en dit kunnen doen.”

“Ik zou zeggen probeer zoveel mogelijk de fiets te pakken en dan kom je er achter dat het een gewoonte wordt.”

Ook zijn er factoren die een grotere rol spelen bij de verschillende doeleinden om een fiets te gebruiken. Voor recreatief gebruik is het van groot belang dat de fietspaden goed onderhouden zijn. Boomwortels op de wegen, te smalle of te drukke fietspaden kunnen het plezier op de fiets verminderen. In de zomermaanden maken leden ook vaker gebruik van de fiets. De weersomstandigheden zijn prettiger en omdat het ’s avonds langer licht is, wordt het ook als veiliger ervaren.

“Ik pak niet de fiets als de scholen uitgaan. Dan worden fietspaden dubbel gebruikt en komen hele groepen scholieren met drie naast elkaar langs, en word je gewoon van het fietspad afgedrukt. Daarnaast worden de fietspaden slecht onderhouden en zijn ze zeker 60 cm smaller door overgroeiende begroeiing.“

Voor functioneel gebruik  (van A naar B) is de afstand en de hoeveelheid aan bagage een belangrijke factor. Denk aan het hoeveelheid boodschappen of het meenemen van spullen voor de kinderen.

“Meestal komt het er op neer dat als we niet te veel spullen mee hoeven te nemen en we zijn er binnen 10-15 min., dan pakken we de fiets. Als het verder weg is of we hebben veel spullen nodig voor de kinderen, dan kiezen we toch de auto.”

Voor de werknemer moet het kiezen van de fiets boven de auto vooral voordeel opleveren in tijd of in geld, denk aan het vinden van een parkeerplaats in de stad en de kosten hiervoor. Ook kunnen goede stallingfaciliteiten helpen om vaker de fiets te pakken. 

“Voor mij is vooral het doel van mijn reis bepalend, bezoekjes in de buurt doe ik bij voorkeur op de fiets, maar moet ik (bijvoorbeeld zakelijk veel meenemen dan wordt het toch de auto). Maar naar de binnenstad ga ik juist altijd met de fiets, omdat het met de auto zo'n ramp is (en vreselijk duur parkeren)."

Het stimuleren van fietsen door werknemers

ANWB-leden zijn het er over eens dat het initiatief vooral moet liggen bij de werknemer om op de fiets naar het werk te komen. Daarnaast moet het überhaupt ook wel kunnen, want bijvoorbeeld door fusies en reorganisaties wordt men soms gedwongen naar een ‘verdere’ werklocatie te forenzen.

Wel kan de werkgever in samenwerking met de overheid het fietsen stimuleren. Niet enkel door de aanschaf van een (elektrische) fiets aantrekkelijker te maken, maar vooral door ‘goed gedrag’ te belonen bijvoorbeeld door punten/vergoeding te geven voor elke gefietste kilometer van huis naar werk en visa versa.

“Als je als werkgever een fiets met korting geeft, kun je er niet van op aan dat die voor woon- en werkverkeer gebruikt wordt.”

De werkgever kan daarnaast zorgen voor goede faciliteiten, zoals oplaadpunten voor elektrische fietsen,  veilige stallingsmogelijkheden en de aanwezigheid van omkleedruimtes met douches.

“In de toekomst ga ik verhuizen en wil ik de 35 km woon-werkverkeer met de racefiets gaan afleggen. Daar ontstaat het probleem dat mijn werkgever niet beschikt over een goede parkeergelegenheid voor mijn dure en kwetsbare racefiets. Ik zou graag zo'n fietskluis huren, zoals je die ook op stations ziet. En als er dan nog een omkleedgelegenheid (incl. douche) en ruimte om je sportkleren op te slaan zou zijn, dan zou het helemaal ideaal zijn. Door het gebrek aan deze zaken, ga ik waarschijnlijk met de auto/trein terwijl ik veel liever fiets! Gemiste kans.”

 
Auteur: Vera Hulsebosch