Uitrit of kruising (VK 6/2009)

In Verkeerskunde 06/2009 (p. 10) staat een case beschreven.

De zaak betreft hier een aanrijding in de parkeeromgeving van winkelcentrum Leidschenhage in Leidschendam.

Hieronder volgt een toelichting:

S rijdt op de circulatieweg en M had geparkeerd gestaan en reed de circulatieweg op. Op de kruising van de circulatieweg en de uitmonding van het parkeerterrein vond de aanrijding plaats. Natuurlijk willen zowel S als M de schade door de ander vergoed hebben. Om voor vergoeding van de schade door een ander in aanmerking te komen, is het noodzakelijk te bewijzen dat die ander aansprakelijk is voor de aanrijding. In dit geval is daarbij van belang dat M van rechts kwam en er ter plaatse geen specifieke voorrangsregels waren aangegeven. Dus in dat geval zou S de fout hebben gemaakt M die van rechts kwam geen voorrang te geven. S daarentegen stelt dat M van een parkeerterrein kwam en hij zelf op de circulatieweg reed. S meent dat M hem voorrang moest verlenen om dat hij van een uitrit van een parkeerterrein kwam. De Kantonrechter in Leiden moest beoordelen of hier sprake was van een uitrit of niet.

De Kantonrechter is van oordeel dat er geen sprake is van een uitrit. Daarbij acht hij van doorslaggevend belang dat uit de door M overlegde foto’s blijkt dat de constructie van de uitmonding van het betreffende parkeerterrein niet zodanig is dat zij voor iedere weggebruiker onmiskenbaar als uitrit kenbaar is. Zo ontbreekt bijvoorbeeld een verkeersdrempel of een doorlopend trottoir, De bestrating van de uitmonding van het parkeerterrein verschilt dusdanig weinig van kleur en ook de andere legrichting van de straatstenen is onvoldoende uitgesproken om de uitmonding van het betreffende parkeerterrein als een uitrit te kunnen aanmerken. Toetsing van de situatie ter plaatse aan het bestemmingscriterium levert naar het oordeel van de Kantonrechter evenmin steun op aan de stelling van S dat er sprake is van een uitrit. De Kantonrechter is van oordeel dat uit het verhandelde ter terechtzitting en de overlegde foto’s voldoende aannemelijk is geworden dat het gehele gebied, circulatieweg zowel als de uitmonding van het parkeerterrein de bestemming heeft van parkeerterrein. Het gebied rondom Leidschenhage is middels borden aangeduid als parkeerzone. Deze feitelijke situatie ter plaatse leidt tot het oordeel van de Kantonrechter dat S aansprakelijk is voor de schade van M, omdat M van rechts kwam en niet vanuit een uitrit.Toch moet M een klein deel van zijn schade zelf betalen omdat hij gelet op de plaats van de schade van S (achterzijkant) onvoldoende aandacht heeft gehad voor de mogelijkheid dat zich op de kruising ook ander verkeer bevond.

Mijn conclusie: deze zaak is een goed voorbeeld dat de wijze waarop de weg is aangelegd bepalend kan zijn voor de verdeling van de aansprakelijkheid voor een ongeval.

Bron: ANWB Verkeersrecht 4/2009