Maaike Snelder: 'Met een nieuw model verlies je de vergelijkbaarheid'

“I

“Ik houd me bezig met het modelleren van effecten van nieuwe vervoerconcepten en van verstoringen. Nu kun je de komst van nieuwe vervoerconcepten als verstoring op zich zien, maar ik kijk vooral naar de effecten van incidenten nu en in de toekomst en houd daarbij ook rekening met nieuwe soorten incidenten in de toekomst. Bij de TU Delft doe ik dit onderzoekend, bij TNO maak ik de kennis toepasbaar.

De nieuwste ontwikkelingen op het gebied van modellen zijn de wens om nieuwe big data bronnen te koppelen aan verkeersmodellen. Denk aan data van verplaatsingen en voertuigen en luchtkwaliteit en geluidsbronnen voor stedelijke modellen.

 

Daarnaast zie ik een trend naar steeds meer geïndividualiseerd modelleren (activity based) in plaats van het geaggregeerd modelleren van groepen (inkomensklasse of leeftijd). Dit levert wel een spanningsveld op. Enerzijds wil je de bestaande modellen zoveel mogelijk uitbreiden met meer bronnen en gedetailleerdere niveaus, maar ergens gaat dat ten koste van de rekensnelheid.

 

Dan kun je overwegen om over te stappen op een nieuw model, maar dan ben je de vergelijkbaarheid met de berekeningen van je oude model (je historie) kwijt. Soms nemen we een tussenstap. Zo hebben we in een studie de data van zeven CACC-voertuigen (connected automated cruise control) die over de N205 met een microsimulatiemodel opgeschaald naar 10, 50 en 100 procent van het verkeer en die resultaten weer opgeschaald naar de rest van Noord-Holland.”