ANWB-leden over de bereikbaarheid van buitengebieden met het ov

Met ANWB-leden uit het Ledenpanel ‘Denk mee met de ANWB’ zijn we in gesprek gegaan over hun ervaringen met de bereikbaarheid in en naar buitengebieden met het ov. Met het buitengebied bedoelen we het platteland en kleine kernen. Het ov wordt door ANWB-leden relatief weinig gebruikt naar buitengebieden. De auto en de (elektrische) fiets worden als flexibeler en gemakkelijker ervaren. Het uitbreiden van het ov in buitengebieden vindt men niet haalbaar. Deelmobiliteit lijkt een oplossing, maar ook dit kent uitdagingen.

Vooral voorkeur voor auto bij het reizen naar buitengebieden

ANWB-leden maken relatief weinig gebruik van het ov naar het buitengebied. Meest genoemde redenen hiervoor zijn de lage frequentie en het (regelmatig) overstappen, waardoor de reistijd lang kan zijn. Daarnaast vindt men het ov duur. Bij grotere afstanden heeft de auto de voorkeur boven het ov, omdat men dit sneller, gemakkelijker en comfortabeler vindt. Bij kleinere afstanden kiest men vaker de (elektrische) fiets boven het ov voor het reizen naar buitengebieden omdat het gezond, flexibel en gratis is.

Een aantal leden dat wel gebruik maakt van het ov om naar buitengebieden te reizen, doet dit voornamelijk omdat ze geen auto bezitten of bijvoorbeeld voor studie/werk. Om de reisduur enigszins te verkorten, maken zij ook gebruik van de auto of fiets om bij een station te komen.

“Nee, ik gebruik nooit het ov. Dat gaat van niks naar nergens en kost je een hele dag voor afstanden die je dan bijna net zo snel met een elektrische fiets zou kunnen doen.”

“Als ik richting het buitengebied ga, pak ik snel de fiets. Dit omdat je hiermee flexibeler bent.”

“Ik maak wel gebruik van de trein (met station/stoptrein in mijn dorp), maar naar het station ga ik met auto of fiets.”

Meer ov in buitengebieden niet haalbaar vanwege kosten en capaciteit

ANWB-leden zijn verdeeld over of er meer ov moet komen in de buitengebieden. Een deel van de leden vindt dat de buitengebieden goed verbonden moeten blijven met de drukkere bevolkte steden/gebieden. Enerzijds om mensen uit de auto te krijgen, maar anderzijds voor mensen die zelf geen vervoer hebben. Anderen denken dat het in de praktijk niet haalbaar is om meer en vaker ov aan te bieden in de buitengebieden vanwege de kosten en de capaciteit. Een aantal leden zien wel graag dat het ov naar recreatiegebieden, zoals bossen of stranden, of in buitengebieden op trajecten waar veel scholieren reizen verbeterd kan worden.

“Er zou veel meer ov moeten zijn in het buitengebied. Ik wil graag vaker de auto laten staan, alleen kom ik dan nergens. En altijd op de fiets gaan lukt ook niet als de afstanden wat groter worden .”

“Ik vind dat er ov moet zijn in buitengebieden, maar denk niet dat het meer moet worden. Het is wel ongemakkelijk voor de bewoners, maar als een deel van het ov leeg rondrijdt is ook niet ideaal .”

“Op het platteland is alles ver: een winkel of een supermarkt is vaak 2 x 20 km. Goed ov is vooral voor onze schoolgaande kinderen belangrijk.”

Leden verdeeld over deelmobiliteit als alternatief voor ov in buitengebieden

Ook zijn de ANWB-leden verdeeld over het ov als mogelijk alternatief voor deelmobiliteit. Enerzijds zien leden deelvervoer als goed alternatief om in, naar of vanuit het buitengebied te reizen in plaats van het ov. Vooral de flexibiliteit die een deelfiets, scooter of auto met zich mee brengt spreekt aan. Anderzijds zijn ANWB-leden ook kritisch op deelmobiliteit als oplossing. Men is bang dat er onvoldoende beschikbaarheid is, waardoor het onzeker is of men er gebruik van kan maken. Daarnaast vindt men deelvervoer vaak duur en vragen leden zich af hoe dit georganiseerd kan worden in kleine dorpen. Ook denkt een deel van de ANWB-leden dat deelmobiliteit niet voor iedereen geschikt is (bijvoorbeeld voor ouderen, mensen zonder rijbewijs of ouders met kinderen). Een aantal leden noemt het oproepen van ov, zoals een bus, die je kan bestellen via een app of telefonisch, een meer geschikte alternatieve oplossing.

“De deelvormen van mobiliteit kan een goede oplossing zijn. Er moet dan genoeg aanbod, laagdrempelig en kenbaar zijn voor de mensen.”

“Voor mensen op leeftijd zijn de ov-verbindingen erg slecht; voor deze mensen is een deelauto of -fiets of anderzijds ook geen optie.”

“De vraag lijkt me wel hoe de leenfiets of -auto weer terug op zijn plaats terugkomt en jezelf weer thuis.”

“Fiets helpt, maar alleen voor acceptabele afstanden. Een huurauto e.d. is vaak te duur, omdat je meteen een hele dag moet afnemen, omdat je die buiten zijn aflevergebied parkeert.”