"Er is geen enkele reden om helemaal terug te vallen in oude patronen"

Het blijft toch elke dag weer heftig om te lezen dat veel mensen dagelijks overlijden aan corona en hoeveel vrienden en familieleden nu een groot verlies moeten verwerken. Het is des te pijnlijker nu we zelf juist meer tijd hebben in ons gezin.

Door Bram van Liere (Milieudefenie)
 

Door de pandemie is het wegverkeer fors gedaald. Voorspellingen van het Kennisinstituut voor Mobiliteitsbeleid (KIM) laten zien dat de groei voorlopig uit het autoverkeer is. Dat heeft een groot effect op de leefomgeving. Maar dat was wat mij betreft niet het meest opvallende aan uit het rapport. Terloops werd opgemerkt dat: “Daarnaast is onbekend of er nog andere factoren zijn die de mobiliteit langdurig beïnvloeden, zoals gewenning aan het thuiswerken. Veel bedrijven hebben het bijvoorbeeld mogelijk gemaakt om thuis te werken en online te vergaderen. Dit zou sommigen zo goed kunnen bevallen dat ze vaker gaan thuiswerken ten opzichte van voor de contactbeperkingen zodra deze worden opgeheven.”

Gewenning aan thuiswerken. Overleggen met collega’s verlopen aanmerkelijk soepeler dan in de eerste week, thuiswerkenden zullen zich daarin vast herkennen. Thuiswerk is niet voor iedere beroepsgroep mogelijk, maar veel kantoorwerk gaat gewoon door. We leren massaal vaardigheden en investeren in een prettige thuiswerkomgeving. En als je die spullen en vaardigheden hebt, dan maken we er ook graag gebruik van. Files en volle treinen kunnen we missen als kiespijn. We missen het contact met onze collega’s, maar we krijgen er tijd in de buurt van onze kinderen en partners voor terug.

Natuurlijk zullen we na corona of in de anderhalve meter economie van Wiebes meer reizen dan nu. Er zal dus sowieso geïnvesteerd moeten worden in het OV, om die anderhalve meter afstand daar mogelijk te maken. En meer ruimte voor fietsers was al een goed idee. Maar er is geen enkele reden om helemaal terug te vallen in oude patronen, of zelfs fiscaal te stimuleren zoals met de reiskostenvergoeding. In de economische recessie die gaat volgen, waarin mensen werkloos zullen raken, is het dan wel verstandig om als samenleving dat woon- werkverkeer mee te betalen? Laten we met dat geld werk goedkoper maken, of de laagste belastingschijf verlagen. Dit geld gaat dan niet alleen naar de (meestal goed verdienende) veelreizigers, maar naar iedereen. Dan kunnen we een deel van de schonere lucht, de ruimte op straat en de tijd met onze geliefden behouden.

Lees ook: KiM: Nederlanders veranderen hun mobiliteitsgedrag permanent