Voorwoord Verkeerskunde 5/2020: Zwart-wit

Wat een jaar. Een dodelijk virus dat files van de kaart veegde, blauwe luchten toverde en ons de mentale en fysieke gezondheidswaarde van lopen en fietsen liet ervaren. Hoe groot deze impact ook, ik ga hier nu niet dieper op in. Traditiegetrouw ontvangt u bij dit nummer ons jaarlijkse Trendboek Mobiliteit. Neem er de tijd voor. Lees niet alleen hoe het afgelopen jaar is ervaren, maar ook hoe het nieuwe jaar wordt geschetst.

Door Nettie Bakker, hoofdredacteur

Waar ik op in wil gaan, is die andere tegenstelling dit jaar, die tevoorschijn kwam in de verkiezingsstrijd in Amerika. Hier waren het geen daden, maar woorden die de boventoon voerden. Een boventoon van zwartdenken, afbranden, vernedering, van slecht bedekte angst ook, van tweedeling, tot aan het onbetwist beschrijven van ‘de zondebok’.  

Een toon die er eigenlijk al vier jaar lang koning kraaide. Totdat de nieuwe president-elect zonder interrupties aan het woord kwam en rustig, weloverwogen zei: ‘Ik zie geen rode staten, ik zie geen blauwe staten, ik zie verenigde staten.’ Een traan schoot in mijn ogen. Waarom?

Woorden doen ertoe. Wij van de uitgeverij leven van woorden. De inhoud van uw vakmedium komt via woorden tot u. Onze grondhouding daarbij is dat we u willen ondersteunen in uw vakontwikkeling. U allemaal. Uw ontwikkeling doet ertoe voor ons. En, daar zijn we van overtuigd, uw vakontwikkeling doet ertoe voor de samenleving.  

Wat de verkiezing in Amerika ons leerde, is het belang om stil te staan bij woorden. Zijn ze positief, onderbouwd, verbindend, leerzaam? Of zijn ze negatief, ondermijnend, onjuist?

Wij beschrijven ‘daden’ en als we dat op een verantwoorde manier blijven doen, dan kunt u daar veel aan hebben. En dán zijn er ook nog woorden die daar nog ver bovenuit schieten. Die u niet alleen aanzetten tot positief handelen, maar ook tot positief denken, tot verenigd denken.  In dit laatste nummer van 2020 brengen we u zulke woorden op pagina 10-12. Een mooier cadeau kan ik u niet geven.