Over de Maas

Lars Cleijne is directeur van stichting De Maasveren, de stichting die vijf veerverbindingen over de Maas tussen Gelderland en Brabant beheert. “We hebben één winstgevende pont en houden ons hoofd door provinciale subsidies net boven water. Helaas vervallen deze vanaf 2024.”

“Ik werk nu twee jaar bij de stichting”, vertelt Cleijne. “Nadat ik 25 jaar bij woningcorporaties heb gewerkt wilde ik wat anders. Min of meer bij toeval kwam ik bij de Maasveren terecht, waar ze een directeur-bestuurder zochten.” Het werk bij de stichting bevalt hem goed. “Het is heel anders georganiseerd dan bij corporaties.”

De pot is leeg

De veerponten in beheer van Cleijne behelzen vijf verbindingen over de Maas. “We zijn een belangrijke speler in deze regio, zeker voor het maatschappelijke en economische verkeer. Veel mensen zijn afhankelijk van de oeververbinding over de Maas, van forenzen tot agrariërs, toeristen en scholieren. We zijn zelf financieel verantwoordelijk voor de stichting, onze enige inkomstenbron zijn de betalende reizigers. De afgelopen jaren hebben we ook gebruik gemaakt van subsidie van de gemeente Oss en uit het Verenfonds van de provincie Gelderland, waar elke veerpontorganisatie gebruik van kan maken. Maar dit is helaas het laatste jaar; de pot is leeg. In 2024 houdt het Verenfonds op te bestaan. En ook de gemeente Oss stopt de subsidie.”

Dus is Cleijne op zoek naar alternatieven. De prijs van de kaartjes substantieel omhoog gooien is geen optie. “We kijken nu samen met de oevergemeenten of zij ons kunnen ondersteunen. Dat is ook nodig, want de exploitatie redden we zonder subsidies niet. En geld voor verduurzaming is er niet.”

Dieselpontjes

Die verduurzaming, dat is wel een heikel punt. “Daar zal de komende jaren de discussie over gaan. Een sluitende exploitatie lukt al nauwelijks, maar de samenleving vraagt ook ons om te verduurzamen. Veerponten gaan heel lang mee, het casco van één van onze ponten is zo’n honderd jaar oud. Natuurlijk is de motor al eens vervangen, maar wel door dieselmotoren. Om te verduurzamen zijn we echt afhankelijk van de overheid, want dat kost een hoop geld. Onze missie is om de reiziger veilig, duurzaam én betaalbaar over te zetten. Ik kan wel twee euro meer gaan vragen voor een overtocht, maar dan haken reizigers af. De vraag is ook een beetje hoe je veerponten ziet, zijn we nu een private organisatie of een verlengstuk van het openbaar vervoer?”

Veerponten hoger op de politieke agenda

De missie van Cleijne is momenteel dan ook om veerponten hoger op de politieke agenda te krijgen. “Ik ben in gesprek met gemeenten, en je ziet dat het bewustzijn toeneemt. De sector is niet zo goed georganiseerd, dat maakt het wel lastig. Er is eigenlijk één landelijk commerciële partij die verspreid over het land meerdere veerponten heeft. Verder zijn er stichtingen zoals wij, maar ook uitbaters van één enkele veerpont. We vallen allemaal onder een subafdeling van de koepelorganisatie voor de binnenvaart, maar veerponten zijn heel anders dan binnenvaartschepen.”

Ook uit oogpunt van duurzaamheid is het belangrijk dat de veerponten blijven varen. “We varen vijf oeververbindingen, zeven dagen per week, van 6 uur ’s ochtends tot 12 uur ’s avonds. Als al die reizigers zouden afhaken, of gedwongen worden om via de (snel)weg te reizen, levert dat ontzettend veel extra autokilometers op.”