Weggedrag politiek willen bepalen, dat moet je niet willen

H.J. Wikkerink (Jan), beleidmedewerker bij een grote (P10) plattelandgemeente

In het februarinummer heeft Martin van Maarseveen het over de grote autoafhankelijkheid van de huidige maatschappij en de overschatting van de RO-planners en verkeerskundigen over hun "oplossend vermogen". Dat sluit prima aan bij mijn leef- en belevingswereld. Ik werd echter getriggerd door een bijschrift bij een foto: "Door het gebruik van navigatiesystemen in de auto worden snellere en kortere routes gereden maar die kunnen ook een hoog ongevallen risico hebben".

Afgezien van het feit dat dit soort systemen de mensen dom maakt (maar..., deze onkunde kan voor ons ook nuttig zijn...) vind ik de combinatie van de woorden "kortere en snellere" een beetje kortzichtig. Ik de streek waar ik woon ken ik de sluip- en kruipdoorwegen. Ik kruip graag bij anderen in de auto en nog het liefst bij hen die onbekend zijn in de omgeving. Lekker kijken wat het wordt. De route die de navigatiesystemen aangeven zijn zacht gezegd nogal theoretisch bepaald. Met 80 km/h over een zandweg gaat echt niet en een doodlopende weg insturen gebeurt ook nog steeds. Maar ja mensen die blindvaren op zo'n systeem laten dat gebeuren. En laten zich ook niet kennen.

Korter is lang niet altijd sneller, omdat je je moet houden aan de (ook onbeschreven) snelheidsregels. En snelheidsregime van 80km/h houdt niet in dat je er ook 80 mag of kunt rijden.

Het is jammer dat wij landelijk niet in staat zijn onze burgers (en de politiek) te overtuigen van "Duurzaam Veilig Verkeer", waarbij:

• 30 en 60 landelijk de maximum snelheid is voor alle (gemeentelijke) erftoegangsstraten (m.u.v. erven);
• 50 en 80 voor de (gemeentelijke, provinciale en rijks-) ontsluitingswegen (het lijkt wel een bevalling) en
• 70 tot 120 voor de (proviciale en rijks-) stroomwegen.

Hulde aan hen die de driedeling verkrachten met eigen invullingen van typen wegen met onbestemd karakter en verschillende snelheidslimieten. Zoals onlangs weer de 130. Met zwabberen (lijkt op een woord van een jaar...) help je de automobilist echt, maar niet heus. Beslissers willen weggedrag politiek bepalen. En dat moeten niet willen. De omgeving moet voor zichzelf spreken en navigatiesystemen moeten daarop aansluiten. Snel rijden over grote wegen en rustig binnendoor. Punt is dat het in tijd vaak niks uitmaakt. In het verkeer kun je geen tijd inhalen. En één die op tijd vertrekt, komt niet te laat. Het gaat om het bijbrengen van inzicht. Was het maar zo dat het rijbewijs ons levenslang bekwaam maakt. Punt.

 
Auteur: Margriet Verhoog