Reactie op artikel 'Ligging zebra bepaalt stopgedrag' (VK 07/2011)
'Ik steek vaak over bij zebra's en niet zelden tekent zich daarbij een nogal bijzonder schouwspel af. Zo zie ik geregeld dat automobilisten niet stoppen voor een zebra waar voetgangers staan. Andersom zie ik voetgangers braaf staan wachten op een hiaat, of twijfelen of de volgende 'attente' automobilist hem/haar/hen voor wil laten gaan. Natuurlijk wordt de automobilist dan ook nog eens bedankt voor het stoppen bij de zebra, alsof aan de voetganger een gunst wordt verleend. Hallo?
Beste mensen, ik vertel jullie natuurlijk niets nieuws, maar ik wrijf het er toch maar even in: voetgangers op en bij een zebra hebben voorrang! En ook als ze op het punt staan over te steken. En of een zebra nu op een perifeer bedrijventerrein ligt of vlak voor een school, een 'vreemde' locatie van een zebra ontslaat de automobilist en (brom)fietser nog niet van de plicht om te stoppen.
Maar, voordat de automoblisten onder de lezers zich aangesproken voelen, natuurlijk ligt het niet alleen aan de automobilist. Waar het in dit geval volgens mij aan ontbreekt, is lef en assertiviteit. En dan bij de voetganger. Als een voetganger slechts oversteekt zodra de automobilist dit wil, of als er een hiaat is, dan vraag ik mij af of wij met z'n allen nog wel zoveel waarde hechten aan dit bekende verkeersteken. Natuurlijk moet je goed nadenken over de locatie van een zebra, als er niemand gebruik van maakt is het zonde van het geld en de eventuele parkeerplaatsen die daarmee verloren gaan. Maar laten we ook beseffen dat vooral de voetganger zelf een groot aandeel heeft in het gedrag van de automobilist(en) bij een zebra. Met andere woorden: als je oogcontact maakt, niet twijfelt, en een resolute oversteekbeweging maakt, zal het zelden gebeuren dat er een auto niet stopt.
Ik steek enkele keren per week over bij een zebra over een breedte van 3 rijstroken op een 50 km doorgaande route binnen de kom. En er wordt niet veel overgestoken. Alleen door de houding die ik uitstraal - 'ik ben niet van plan te stoppen bij die zebra!' - is voldoende om in 9 van de 10 gevallen auto's te laten stoppen. Die 10e moet een flinke uitwijkmanoeuvre maken en let hopelijk door de schrik weer wat meer op de weg. Ik heb mij daarbij nooit onveilig gevoeld. Terwijl je loopt kun je namelijk prima inschatten of een auto gaat stoppen of niet.
En het leuke is: ik leef nog steeds en met deze regel kan ik bij elk zebrapad oversteken, of het nu is bij een school of dat bedrijventerrein. En ik durf hierbij de uitdaging aan te gaan met degene die beweert dat er bij hem/haar in de gemeente niet wordt gestopt voor een zebra.
Kern van het verhaal is dat gedrag en lichaamstaal vooral voor fietsers en voetgangers belangrijke communicatiemiddelen zijn naar andere weggebruikers. De assertieve voetganger is dan allang geen zwakke partij meer, maar een sterke verkeersdeelnemer die veel gedaan krijgt en opkomt voor zijn rechten in het verkeer.
Dus wat mij betreft kan de kop boven het artikel aangepast worden met: Het gedrag van de voetganger bepaalt stopgedrag bij zebra.'
Auteur: Ricardo Heijne
Reactie plaatsen •