Parkeren verduurzamen

Duurzaamheid leefde lang als containerbegrip in donkere congreszalen en werd omhuld met visionaire ideeën over hoe de burger en het bedrijfsleven anders moest, wilde en ging handelen. Langzamerhand lijkt dit werkelijkheid te gaan worden, met uiteindelijk gevolgen voor het parkeren.

Er wordt veel georakeld, zelfs door grootheden in de branche, getuige recente tv-programma’s. Maar toch kan een oplettende burger zelf een aantal onmiskenbare trends waarnemen, door gewoon op straat op te letten. Zo lijkt de nieuwe generatie parkeerders minder geïnteresseerd in het bezit van een auto, maar acht toegang tot een individueel vervoermiddel op bepaalde momenten cruciaal. Met andere woorden: het autobezit en het autogebruik zal in belangrijke mate wijzigen. Autodelen zal verder groeien en ook het type vervoermiddel en de aandrijving daarvan zal wijzigen. Dit zal op termijn consequenties hebben voor het parkeerareaal en de bijbehorende voorzieningen. Eenieder die duurzaamheid ook maar een beetje in het vaandel heeft staan, springt hierop in. En dan gaat het niet alleen om het toepassen van quick-wins – zoals het plaatsen van oplaadvoorzieningen voor elektrische auto’s en fietsen op straat of in garages, of het promoten van deelauto’s – maar vooral om het alert zijn op vraagontwikkelingen als gevolg van wijzigingen in aard, vorm en energiebron van de voertuigen.

Natuurlijk is het ‘het één doen en het ander niet laten’. Zo blijft de trits van beïnvloeden van de vervoersvorm, benutten van bestaande capaciteit, het waar nodig reguleren en pas in de allerlaatste fase parkeercapaciteit bijbouwen nog steeds actueel. Maar wanneer er dan toch uiteindelijk een gebouwde parkeervoorziening moet komen, bouw ’m dan niet alleen zo veel mogelijk op een duurzame wijze en met duurzame materialen, maar maak hem dan ook zo zuinig mogelijk voor wat betreft energiegebruik, pas hem goed in de omgeving in en laat hem waar mogelijk ook een bijdrage aan die omgeving leveren. En dat gaat verder dan een oplaadpaal in een paar parkeervakken poten. Dat is mogelijk door de voorziening een rol te geven in het vasthouden van regenwater of energie te laten leveren.

Maar de spannendste opgave is om nu keuzes te maken die ons later niet beperken bij een veranderende vraag naar parkeerplaatsen. De parkeervoorzieningen die we nu maken, moeten op deze veranderingen kunnen inspelen. En dus ook rekening houdend met het voor andere doeleinden kunnen (her)gebruiken van wat in aanvang een parkeervoorziening is. Deze duurzame benadering moet in de conceptontwikkeling al aan de orde komen.