Het jaarlijkse hoogtepunt van kennis en kennissen

Nog een paar nachtjes slapen en dan is het weer zo ver: het Nationaal verkeerskundecongres. Voor mij is dat het jaarlijkse hoogtepunt van kennis en kennissen.

Verkeerstechnische leergangen
Het begon al tijdens mijn studie in het begin van de jaren 80, toen mocht ik de Verkeerstechnische leergangen (kortweg VTL) bijwonen in de schouwburg van Tilburg. Dit was een van de twee voorlopers van het verkeerskundecongres. Toen was het voor mij vooral spannend en leerzaam. Wijze mensen met imponerende presentaties op een groot podium en een zaal vol ernstig toehorende bezoekers. Als jong studentje keek ik vreselijk op tegen al die mensen, met namen die ik alleen uit collegedictaten kende. Ze bleken in het echt behoorlijk toegankelijk en aimabel te zijn.

Verkeerskundige werkdagen
Iets later mocht ik een editie van de Verkeerskundige Werkdagen bijwonen. Dit is de andere voorloper van het verkeerskundecongres. De werkdagen vonden plaats in een kasteeltje met veel kleine ruimtes. Hier werd volop gediscussieerd over onderzoeksresultaten en over de wilde ideeën die ons vakgebied zouden veranderen.

Op een groot gazon achter het kasteel werd de discussie tijdens de pauzes voortgezet, ook hier bleken verrassend veel deelnemers geïnteresseerd in de mening van een nieuwkomer. Dat sfeertje werd nog eens versterkt door het Verkeerskundig Diner aan het einde van de eerste dag, met een tafelrede over de toekomstvisie op mobiliteit en stedenbouw door een van de gebroeders Das.

Netwerk
In de jaren daarna heb ik vele malen de bijeenkomsten bijgewoond. Met de jaren groeide ook mijn netwerk. De bijeenkomsten kregen daardoor naast een informatief karakter ook een steeds sterker wordend informeel karakter. Het werden dagen van kennis en kennissen.

Waar ik tijdens de VTL veel vakgenoten uit de wereld van de dagelijkse praktijk tegenkwam, ontmoette ik tijdens de Verkeerskundige Werkdagen meer de onderzoekers. Beide groepen waren en zijn mij even dierbaar. Ook de gepresenteerde kennis is even waardevol. Toch werd ik steeds weer geconfronteerd met een zekere mate van keuzestress: bij ons was namelijk voor iedereen maar een beperkt budget voor bezoeken aan bijeenkomsten en moest ik elke keer weer kiezen: wordt het dit jaar de VTL of de Verkeerskundige Werkdagen? 

Nationaal verkeerkundecongres
In 2010 werden de VTL en de Verkeerskundige Werkdagen samengevoegd tot het Nationaal verkeerskundecongres (kortweg NVC). Een gouden greep! Daarmee is een einde gekomen aan mijn persoonlijke keuzestress. Het is de organisatoren van het congres gelukt om het beste van beide werelden aan elkaar te koppelen. En daarmee ook de bezoekers van beide bijeenkomsten en mijn nog steeds groeiende groep van kennissen.

Al vanaf augustus beëindig ik bijna elk gesprek met de woorden ‘Ik zie je op het NVC!’. Tijdens de plenaire sessie worden grote onderwerpen behandeld en in deelsessies wordt de mogelijkheid geboden om uitvoeriger op een bepaald onderwerp in te gaan. En in de pauzes is volop de gelegenheid om bij te praten met de vele kennissen en om nieuwe kennissen op te doen.

Editie 2017
Dit jaar wordt op 2 november alweer voor de achtste keer het NVC georganiseerd. Dat is een datum die al geruime tijd rood gemarkeerd staat in mijn agenda. Het NVC belicht jaarlijks een actueel thema. Dit jaar is dat ‘Fundamentele verandering’. Plenair en in een verdiepingssessie wordt ingegaan op de transities in de wereld om ons heen en wat dat betekent voor ons vakgebied.

Daarnaast staan dit jaar onderwerpen op het programma zoals de rol van de verkeerskundige, de stad en stedelijk verkeer, verkeersgedrag en smart mobility (ITS). Ook fietsen en parkeren hebben weer een plekje gekregen. Onderwerpen waarop ik me kan verheugen. Waar ik me bijna nog meer op verheug is de ontmoeting met heel veel oude en nieuwe bekenden. Nog een paar nachtjes slapen en dan is het zo ver.

 
Auteur: Hillie Talens, CROW