De fiets(er) ontwikkelt, het fietspad kan niet achterblijven!

De angst regeert in fietsland. De opkomst van de elektrische fiets en in het bijzonder de Speed Pedelec doet menig beleidsmaker huiveren. Men ziet een doemscenario ontstaan waarin fietsers met 45 km/h door de steden racen en een spoor van vernieling en ongevallen achterlaten. In (blinde) paniek worden de meeste wilde ideeën geopperd om de opkomende dreiging van deze levensgevaarlijke fiets de kop in te drukken. Het Fietsberaad pleit voor een maximumsnelheid op de fietspaden en de VNG heeft zelfs het voornemen om eisen te gaan stellen aan het soort en vorm fietsen dat gebruikt mag worden. Regeltjespolitiek en angstvallige beslissingen roepen op deze manier de stijgende populariteit van de fiets een halt toe. Zonde, volgens ons kan en moet het anders!

Speed Pedelec biedt kansen

Wat we door al deze beren op de weg namelijk vergeten is dat nieuwe ontwikkelingen zoals de elektrische fiets en de Speed Pedelec enorm veel kansen bieden. Het is niet voor niets dat in het hele land verschillende overheden en instanties druk bezig zijn met het promoten van dergelijke fietsen. Dit met als doel zoveel mogelijk forenzen uit de auto te krijgen. De Speed Pedelec maakt het voor deze mensen eindelijk een serieuze overweging om naar het werk te fietsen. Gevolg: minder files, gezondere werknemers en minder luchtvervuiling. Grote (maatschappelijke) voordelen die vaak vergeten worden als we het hebben over de opkomst van snelle fietsen. Waarom angstvallig vechten tegen de nadelen van de snelle fiets(er), terwijl we ook de voordelen van deze fiets kunnen faciliteren?

Huidige fietsnetwerk heeft een update nodig

Wat we nodig hebben zijn beleidsmakers die buiten de gebaande paden durven te denken. Nieuwe ontwikkelingen zoals de Speed Pedelec kunnen niet samengaan met voorzieningen uit de vorige eeuw. Het huidige fietsnetwerk in (middel)grote steden heeft een update nodig. Feit is immers dat steeds meer mensen fietsen, en dat er steeds meer verschillende fietsen zijn. Ouders met kinderen, scholieren, studenten, forenzen, het past allemaal niet meer tegelijk op onze fietspaden. Met name in de verschillende centra van dorpen en steden is de drukte op fietspaden bijna niet meer te doen. Waarom blijven we dan toch al deze fietsers dwars door het centrum sturen? Waarom bieden we de fietsers die niet in het centrum hoeven te zijn geen alternatief?

Differentiatie in fietspaden
De diversiteit op de fietspaden vraagt om een diversiteit in fietspaden. Snelle fietsroutes voor snelle fietsen tussen woongebieden en arbeidsconcentraties, schoolroutes in de woonwijken van en naar de scholen en verblijfsgebieden in (drukke) centra. Deze routes moeten vervolgens ook met aandacht worden ingericht. Door bij de inrichting van fietspaden duidelijk te refereren naar haar functie en omgeving wordt passend gedrag bij fietsers opgeroepen. In stadscentra dus geen  vijf meter brede fietssnelweg met rood asfalt maar een karakteristieke klinkerweg. En tussen woon- en werkgebieden een comfortabele snelle route om het centrum heen waar je met hoge snelheid gebruik van kunt maken.  Erftoegangswegen voor fietsers in verblijfsgebieden, stroomwegen tussen de grote woon- en werkconcentraties. Komt het u niet bekend voor? Ook een fietser rijdt om als dat sneller en comfortabeler is.

Nu nadenken over de toekomst

Het aanleggen van fietspaden voor verschillende doelgroepen is natuurlijk niet van de ene op de andere dag te realiseren. We moeten met elkaar nu echter wel een omslag maken in ons beleid om in de toekomst de stijgende diversiteit op fietspaden op te vangen. Doen we dit niet dan is het met de toenemende drukte en diversiteit op de fietspaden wachten op ongelukken en een ommekeer in de groei van de fiets. Aan de slag dus. Niet door de ontwikkelingen in fietsland tegen te werken maar door ze slim te faciliteren. Dan klinkt een Speed Pedelec opeens veel positiever in de oren, vindt u ook niet? Op het Fietscongres is al kort op deze denkwijze ingegaan. XTNT wil dit verder oppakken en uitwerken. Denkt u met ons mee?

 
Auteur: Margriet Verhoog