Zeehavens in 7 wetenschappelijke artikelen
vrijdag 16 oktober 2015
2 min
De toegevoegde waarde van zeehavens en van binnenhavens wordt anders dan de literatuur aangeeft, in de praktijk onvoldoende uitgenut. Daar zijn verschillende oorzaken voor aan te wijzen. Dit blijkt uit het nieuwste nummer van het tijdschrift Vervoerwetenschap dat de toegevoegde waarde van zeehavens in de ketenlogistiek kritisch tegen het licht houdt.
In de internationale literatuur wordt veel verwacht aan toegevoegde waarde van zeehavens, maar dat in de praktijk valt dat nogal tegen: zeehavens en hun achterlandverbindingen voldoen vaak niet aan de eisen van logistieke professionals in termen van betrouwbaarheid, en zeehavens zijn—in tegenstelling tot het achterland—niet heel aantrekkelijk als vestigingsplaats voor logistiek vastgoed.
Ketenregisseurs
Ook de positie van de zeehaven als locatie voor ketenregisseurs is teleurstellend. Het zijn de grote partijen elders in de keten, in de eerste plaats verladers en rederijen, die meer en meer macht verwerven in de keten. Ze werken daartoe onder meer samen in allianties of ze zijn geglobaliseerd en zijn sterk verticaal en horizontaal geïntegreerd.
Machtige partijen
In plaats van de rol van centraal knooppunt in ketens te kunnen uitspelen, komen zeehavens steeds meer onder druk te staan van die andere, machtige partijen in de keten. Zelfs werken ze onderling nauwelijks samen, en ze hebben vaak geen gecoördineerde strategie om op de veranderende machtsverhoudingen een antwoord te bieden.
Beleidsmakers
Met deze artikelen bieden de auteurs een strikt wetenschappelijke aanpak, maar hebben ook oog voor de lessen uit de praktijk en bieden inzichten en antwoorden die voor sectorleden en beleidsmakers relevant zijn.
Reactie plaatsen •