Werken aan verkeersongevallenregistratie

Bekend is dat de registratiegraad van een aantal verkeersongevallensoorten laag is. Meerdere partijen maken gebruik van deze cijfers. Afhankelijk van hun toepassing is de registratiegraad meer of minder belangrijk.

Volgens Peter Mak, voor de Dienst verkeer en Scheepvaart, DVS, betrokken bij het KREVIN-project – kwaliteitsverbetering van de registratie van verkeersongevallen in Nederland – zullen over enkele jaren zowel particuliere (verzekeringsmaatschappijen!) als publieke (politie, ambulance, brandweer) gegevensbestanden aan elkaar gekoppeld zijn tot één bestand met veel gegevens per ongeval. De bedoeling is dat dit bestand een rijke informatiebron gaat vormen voor verkeersveiliger beheer en beleid. Dit schrijft Mak in het julinummer van het blad Verkeersknooppunt waarin hij verslag doet van de stand van zaken rond de verbetering van de ongevallenregistratie. Volgens de SWOV zijn de belangrijkste bronnen van slachtoffergegevens momenteel, die van DVS (politiegegevens van verkeersongevallen in het Bestand geRegistreerde Ongevallen in Nederland, BRON), het CBS (gegevens over de doodsoorzaak van Nederlands ingezetenen, waaronder verkeersongevallen) en ziekenhuizengegevens die zijn vastgelegd in de Landelijke Medische Registratie (LMR). Doordat de soort en rijkheid van de informatie verschilt per bron, bijvoorbeeld de details over de aard van het letsel en ongevalsomstandigheden, zijn de registraties niet volledig. In de praktijk worden er op basis van deze gegevensbestanden door het CBS, DVS en SWOV schattingen gedaan over het werkelijke aantal verkeersdoden (750 in 2008, registratiegraad ongeveer 90 procent) en ziekenhuisgewonden (18.190 in 2007, registratiegraad ongeveer 55 procent). Naast wegbeheerders en beleidsmakers, wensen met name onderzoekers, de derde groep ‘cijfergebruikers’, vooral veel details voor hun analyses.

 
Auteur: Joske van Lith