Weggebruikersklachten over VRI’s blijken terecht

We

Weggebruikers klagen in veel gevallen terecht over lokale verkeersregelinstallaties. Dit blijkt uit de reacties van wegbeheerders op klachten van weggebruikers die door de ANWB zijn geïnventariseerd en aan de betreffende gemeenten zijn voorgelegd. Een opmerkelijke klacht is onbegrip over wachttijden. Daar kan de wegbeheerder zelf ook iets aan doen.

In december 2008 meldde Verkeerskunde de mening van ANWB-leden over verkeerslichten als reactie op een oproep in de Kampioen. De respondenten benoemden locaties waar de regeling naar hun mening slecht is. Hieruit destilleerde de ANWB de grootste ergernissen over verkeerslichten. Alle genoemde locaties zijn door de ANWB gemeld aan de betreffende wegbeheerders met de vraag hoe zij omgaan met dit soort meldingen en wat de redenen kunnen zijn om al dan niet actie te ondernemen. De bond heeft hierop medio maart 58 reacties ontvangen. Opvallend is dat op zeker 15 locaties de VRI’s worden vervangen door rotondes.

 

Uit de reacties valt verder op dat ANWB-leden in veel gevallen terecht klagen over technisch en zogenoemd, verkeerskundig onderhoud. Voorbeelden daarvan zijn VRI’s die geen rekening houden met een nieuwe woonwijk of aanpassing tijdens werkzaamheden. Mede door de inzet van het Groene Golf Team wordt er in diverse gemeenten een inhaalslag gepleegd op deze terreinen. Zo’n 20 gemeentes hebben het Groene Golf Team ingeschakeld. Deze hulp gaf veel gemeenten aanleiding om het hele bestand aan verkeerslichten door te lichten. Daarbij wordt gekeken naar: nut en noodzaak van de regeling, hoe waren verkeersstromen na en tijdens in bedrijfstelling; ontruimingstijden, groentijden (afhankelijk van verkeersaanbod); wijze van regelen (conflictvrij, deelconflicten, voertuigafhankelijk, half star of star); klachten van gebruikers en roodlichtnegatie.
Steeds vaker zijn alle lichten aangesloten op een beheerscentrale en wordt er gewerkt met regelscenario’s bij incidenten of evenementen. De algemene indruk is dat wegbeheerders alert zijn op problemen met verkeerslichten. Ook is er vrijwel altijd mankracht voor beschikbaar. Kleine problemen (meestal technische mankementen) worden vlug verholpen, ook vanwege de invloed op de verkeersveiligheid. Grote problemen kunnen vaak alleen opgelost worden door de installatie te vervangen, het gehele kruispunt of zelfs route te reconstrueren of zoals eerder genoemd door de aanleg van een rotonde. Veelal is er sprake van compromissen sluiten. Bijvoorbeeld in de beleidskeuze voor doorstroming van het gemotoriseerde verkeer versus de prioritering van het ov en/of fiets. Het daardoor begrenzen en/of oplopen van wachttijden wordt door weggebruikers niet altijd begrepen omdat men niet ziet waarom men moet wachten.

 

De genoemde kruispunten waarover de klachten terecht waren, worden veelal al aangepakt of er liggen plannen voor verbetering, die nog op uitvoering wachten. De ANWB heeft inmiddels een document opgesteld voor haar leden waarin de meest gestelde vragen over verkeerslichten worden beantwoord. Door uitleg te geven over de (on)mogelijkheden van verkeerslichten wordt veel onbegrip weggenomen en leveren VRI’s minder ergernis op, aldus de bond. Maar ook de wegbeheerder kan ter plekke informatie verstrekken. Zo kan hij bijvoorbeeld bij een eerste kruispunt in rij, dat als doseerpunt werkt, een bord plaatsen met de tekst: ‘Hier wachten betekent verderop doorrijden’.

 

De ANWB benadrukt het belang voor de wegbeheerder om de weggebruikers in hun rol als ervaringsdeskundigen actief in te schakelen. De ANWB kan daarbij behulpzaam zijn door hen uit te nodigen voor enquêtes of discussieavonden. De bond vindt het wel belangrijk dat daarbij onderwerpen aan bod komen die toepasbaar zijn in andere regio’s van het land.

 
Auteur: Joske van Lith