Voorwoord: Verkeer en Kunde (VK 2/2014)

Misschien wel het belangrijkste bericht in deze Verkeerskunde, leest u op de pagina hiervoor in ‘het pamflet’. Deze oproep komt van het ‘transitieteam verkeer en mobiliteit’. Ik mag als niet-verkeerskundige hun bijeenkomsten bijwonen. Een nuttig voorrecht. Ik zit u graag dicht op de huid, zodat ik uw obstakels goed begrijp, evenals uw voortgang en successen.

Het transitieteam spreekt sinds het eerste vakdebat over het vak verkeerskunde (12 maart 2013) over de toekomst van de samenleving en in dat licht over de rol die het vakgebied, de verkeerskunde, daarin zou moeten spelen. Daarna volgt als vanzelf de vraag, welke kennis en competenties dat vraagt van de verkeerskundige, dus van u, nu en in de nabije toekomst (Hoe passend is ook het dossier opleidingen van Bo Boormans in dit nummer).

De redactie en ik zien het als onze missie om uw ervaringen, oplossingen en ontwikkelingen snel bij uw vakgenoten onder de aandacht te brengen, zodat ‘nieuwe wielen’ alleen worden uitgevonden voor nieuwe voertuigen. De missie die het transitieteam in het pamflet beschrijft, lijkt zo’n nieuw wiel. En in dit geval een die de hele vakgroep aangaat.

Juist in een tijd waarin vakkennis zich razendsnel verbreedt door integraal werken met
nieuwe spelers en disciplines - tot aan ‘zelfsturende’ weggebruikers en communicerende
voertuigen toe - en zich verspreidt via veel (sociale) mediakanalen om daar vervolgens hopeloos te versnipperen in een niet meer te onderscheiden hoeveelheid van rijp, verrijp en groene informatie, is het van belang dat de echte vakkennissen zich verenigen en bundelen om status en stem te geven aan de kunde.

Ik vergelijk ‘verkeer’ vaak met ‘water’. Water en verkeer zijn prachtig om in en op te verkeren, maar ook evenzeer levensgevaarlijk zonder de juiste, kundige zorg. ‘Verkeer’ mag je daarom nooit onderschatten en daarmee ook de verkeerskunde niet.

Nettie Bakker, hoofdredacteur

nbakker@anwb.nl

 
Auteur: Margriet Verhoog