Verzorgingsplaats als 30km-gebied

Nederland kent ruim 330 verzorgingsplaatsen langs het hoofdwegennet. Richard van den Hout van de ANWB onderzocht met behulp van actieve bondsleden hoe bezoekers de verzorgingsplaatsen beleven. ‘Veel verzorgingsplaatsen worden door weggebruikers laag beoordeeld op de punten verkeersveiligheid, sociale veiligheid en sanitair. De verkeersremmende maatregelen werden vaak ver onder de maat genoemd.’ 

In Europees onderzoek dat de ANWB onlangs uitvoerde met haar Europese zusterclubs, kwamen twee van de acht onderzochte Nederlandse verzorgingsplaatsen zelfs als slechtste uit de test. Hier werd vooral gekeken naar de toegankelijkheid van de op- en afritten, de inrichting bij de pompeilanden, het assortiment en de prijs-kwaliteitverhouding in de tankshops, en het sanitair.

30-kilometergebied

Dat het ook anders kan, bewijst de pilot van de nieuwe inrichting van verzorgingsplaats Ruyven aan de A13. Hier hebben Stichting Nederland Schoon en Rijkswaterstaat de handen ineen geslagen om een schone en veilige verzorgingsplaats te realiseren. In deze pilot is gekozen voor een publiek-private samenwerking; de ondernemingen op de verzorgingsplaats hadden ook hun inbreng.

‘Verzorgingsplaats Ruyven is op verschillende punten integraal aangepakt zodat niet alleen de afvalbakken aangepast werden, maar het ook mogelijk werd het gedrag van de automobilist te beïnvloeden,’ zegt projectmanager Marcel Tjin van Stichting Nederland Schoon. De locatie is als een schoon en veilig verblijfsgebied ingericht. De verzorgingsplaats is nu een officieel 30-kilometergebied en heeft een duidelijke routing voor voetgangers en automobilisten. Hierbij is gebruikgemaakt van zebrapaden, twee snelheidsdrempels, 30-kilometertekens op het wegdek en tegelijkertijd minder verkeersborden.

Bas Parlevliet van Wegendistrict Haaglanden was namens Rijkswaterstaat betrokken: ‘De pilot loopt een jaar en wordt beoordeeld op verkeersveiligheid en afvalstromen. Rijkswaterstaat heeft de ambitie meer verzorgingsplaatsen aan te passen en onderzoekt in hoeverre dit haalbaar is.’

 
Auteur: Joske van Lith