Muziek in auto heeft nauwelijks invloed op rijprestatie

Ervaren automobilisten tussen de 25 en 35 jaar zijn goed in staat hun aandacht bij het verkeer te houden, ook als ze tegelijkertijd luisteren naar de radio of muziek. Ook als ze moeten rijden in druk stadsverkeer. Daarmee maakt Ünal korte metten met het idee van veel leken dat automobilisten die naar muziek luisteren te hard rijden en de verkeersregels overtreden.

Verschillende verkeerssituaties
Er bestaan meer onderzoeken naar de invloed van muziek en radio op de rijprestatie, maar Ünal is de eerste die verschillende verkeerssituaties heeft gebruikt voor haar experimenten met de simulator. ‘We hebben deelnemers bijvoorbeeld een half uur lang achter een auto aan laten rijden op een rustige weg. Dat is natuurlijk heel saai. Daaruit bleek dat mensen die naar muziek luisteren zich beter concentreren op het rijden en daardoor beter presteren dan zonder muziek. Dat is ook wel logisch: mensen hebben een zekere ‘arousal’ (een soort alertheid van de hersenen voor prikkels van buitenaf) nodig om te voorkomen dat ze zich gaan vervelen. Muziek is in saaie verkeerssituaties een goede afleiding om je aandacht bij het verkeer te houden.’

Veiligheid voorop
Druk stadsverkeer vraagt meer concentratie van automobilisten dan een rustige weg. Ünal: ‘De natuurlijk neiging van automobilisten is dan om de radio zachter te zetten of helemaal uit. Dat mocht niet tijdens onze experimenten. Wat we zagen is dat deelnemers zich veel meer gingen focussen op het rijden en achteraf niet meer goed wisten wat er op de radio te horen was. Veiligheid staat op zo’n moment voorop waardoor deelnemers de afleiding – in dit geval muziek of de radio – blokkeren. Dat gebeurt ook als automobilisten een bijzondere verrichting moeten uitvoeren, zoals achteruit inparkeren. Het is overigens niet zo dat ze met muziek minder goed gingen rijden in druk verkeer. Uit ons onderzoek blijkt dat muziek op de achtergrond ertoe kan leiden dat automobilisten zich nog beter gaan concentreren, in drukke en rustige verkeerssituaties.’

Geen verschil in type muziek
Ünal deed geen onderzoek naar het verschil tussen muziek en gepraat op de radio. ‘Ik weet wel dat muziek meer op de achtergrond blijft, terwijl nieuws echt je aandacht kan vragen en dus meer mentale inspanning vraagt, vooral als het gaat om iets wat je interessant vindt. Daarom kan bellen in de auto gevaarlijk zijn: telefoneren tijdens het autorijden vraagt nog veel meer mentale inspanning. Het lijkt me trouwens interessant om ook onderzoek te doen naar het effect van muziek en telefoneren op de fiets. Met zoveel fietsers in dit land, lijkt me dat een relevant onderwerp van onderzoek.’

Proefschrift
Ayça Berfu Ünal (1980, Turkije) studeerde Sociale Psychologie aan de Middle East Technical University en deed haar promotieonderzoek bij de afdeling Sociale Psychologie van de Faculteit Gedrags- en Maatschappijwetenschappen, Rijksuniversiteit Groningen. De titel van haar proefschrift is ‘Please Don’t Stop the Music… The influence of music and radio on cognitive processes, arousal and driving performance’. Promotor is prof.dr. E.M. Steg, copromotor is dr. K. Epstude. Ünal werkt als docent bij de opleiding psychologie.

 
Auteur: Jacques Lorsheijd