Mobiele telefoon zorgt voor daling reistijdwaardering automobilisten

De waardering in geld van reistijdwinst voor automobilisten is in de afgelopen jaren met 16 procent gedaald. Dat komt onder andere door de mobiele telefoon. Dankzij de mobiele telefoon kunnen automobilisten hun reistijd nuttiger gebruiken. Dat blijkt uit de publicatie ‘De maatschappelijke waarde van kortere en betrouwbaardere reistijden’ van het Kennisinstituut voor Mobiliteitsbeleid (KiM).

In deze publicatie zijn op basis van een groot onderzoek onder leiding van Significance nieuwe kengetallen vastgelegd voor de waardering van veranderingen in de gemiddelde reistijd en betrouwbaarheid van die reistijd. Deze kengetallen worden gebruikt bij maatschappelijke kosten-baten analyses (MKBA’s) voor grote infrastructurele projecten.

MKBA’s

Betrouwbare of kortere reistijden zijn belangrijke maatschappelijke baten. Voor komende MKBA’s die worden gemaakt, zullen dus voor het wegverkeer deze lagere reistijdwaarderingen worden gebruikt. Toch moet de invloed hiervan niet overschat worden zegt woordvoerder Jaap Stuurwold van het KiM. ‘Bedenk dat reistijdwinst één van de batenposten is in een MKBA. Ten opzichte van het totaal aan baten en kosten zijn de veranderingen in reistijdwaardering relatief gering waardoor deze slechts zelden het saldo van kosten-batenanalyses zullen laten ‘omslaan’, van positief naar negatief of omgekeerd.’

Trein

Bij de andere vervoerswijzen zijn er minder opvallende uitschieters. Bij de trein doet zich de verspreiding van mobiele telefoon of laptop zich niet gelden. Volgens het KiM komt dit omdat in de trein de reistijd altijd al nuttig kon worden gebruikt. Zo kon men bijvoorbeeld altijd al rapporten lezen.

Voor het goederenvervoer via de weg en het spoor is de waardering van reistijdwinst (licht) gedaald. Dat heeft te maken met gewijzigde onderzoeksmethoden, aldus Stuurwold.

De economische crisis

De lagere reistijdwaardering van automobilisten kan niet worden toegeschreven aan de economische crisis, zegt Stuurwold. ‘We hebben speciaal daarvoor een extra vraag in onze vragenlijst opgenomen waarbij we de respondenten vragen of ze onze vragenlijst anders zouden hebben beantwoord als we hem in 2009, vlak voor de economische crisis, hadden voorgelegd. Bijna iedereen, 90 procent, reageerde hierop met ‘nee’.’

 
Auteur: Jacques Lorsheijd