'Maak gehandicaptenparkeren gratis'

Parkeren zou voor gehandicapten gratis moeten zijn. Niet per se om hen financieel te ontzien, maar omdat het eenheid brengt in verbrokkelde maatregelen en voorzieningen op parkeergebied waarmee gehandicapten nu worden geconfronteerd. Dit is de achtergrond van een initiatiefwetsvoorstel dat de Partij van de Arbeid met steun van de SP wil indienen.

Mobiele gehandicapten die soms hier, soms daar parkeren, zien nu door de bomen het bos niet meer. In grote steden als Amsterdam, Den Haag, Utrecht en Groningen zijn gehandicapten met een officiële gehandicaptenparkeerkaart (GPK) al vrijgesteld van betaling. Ook kleinere steden, zoals Zeist of Tiel, bieden die service. Het spaart gehandicapten een moeizame gang naar de parkeerautomaat die bovendien lang niet altijd vanuit een rolstoel te bedienen is.
Van een regel is echter allerminst sprake. Omdat de situatie van plaats tot plaats zo verschilt, hebben verschillende invaliden nu een uitdraai van de stichting Gehandicaptenbelangen in Houten in hun dashboardkastje paraat. Deze stichting beijvert zich om gehandicapten wegwijs te maken, onder meer op parkeergebied.
Uniformiteit is in het gemeentelijk parkeerbeleid met betrekking tot gehandicapten overigens nog ver te zoeken. Voor de medische keuring om voor een gehandicaptenparkeerkaart in aanmerking te komen bestaat weliswaar een eenheidstarief van € 47,50 maar de gemeentelijke leges om dit document uiteindelijk in bezit te krijgen, variëren: van kosteloos tot 235 euro, zo blijkt uit de site van de Houtense organisatie. Amsterdam hanteert sinds oktober 2007 een digitaal controlesysteem bij gehandicaptenparkeren. Bewoners die in het bezit zijn van de GPK kunnen als bestuurder gratis een digitale vergunning krijgen. De controle op straat gebeurt op kenteken. Voor invalide passagiers is er een papieren, eveneens gratis parkeerkaart beschikbaar waarop drie kentekens vermeld kunnen worden. De traditionele GPK hoeft in de hoofdstad alleen nog achter de voorruit geplaatst te worden op de speciale invalidenparkeerplaatsen, daar waar een parkeerverbod geldt of een onderbroken gele streep aanwezig is, in woonerven en in parkeerschijfzones.
Inkomstenderving hoeven gemeenten bij gratis straatparkeren voor gehandicapten niet te vrezen, meent de PvdA. Kosten om automaten toegankelijk te maken komen namelijk te vervallen. Van maatschappelijke betekenis is voorts dat een uniform, gratis parkeersysteem gehandicapten mobieler en zelfredzamer maakt. Van speciale vervoersvoorzieningen hoeven gehandicapten dan minder gebruik te maken, luidt de redenering. Het CDA steunt het idee van uniformiteit voor zover het bij­voorbeeld gaat om een eenheidsprijs voor een parkeervergun­ning. 'Gratis' hoeft dat echter niet per se te zijn. Het CDA meent dat de parkeertarieven geen onderwerp van inkomenspolitiek dienen te zijn.
Vexpan, het platform voor parkeren in Nederland, staat achter het idee van een landelijk gebruiksvriendelijk, fraude- en diefstalbestendig parkeersysteem voor bijvoorbeeld gehandicapten. Ook voor Vexpan hoeft dat niet gratis te zijn. In de ontwikkeling van zo'n parkeersysteem zouden wel moderne betaalmogelijkheden (zoals betaald parkeren met je mobieltje) ‘meegenomen’ moeten worden. Digitalisering en introductie van elektronische parkeer­kaarten zouden tegelijk een mouw kunnen passen aan het probleem dat papieren gehandicaptenparkeerkaarten meer en meer gestolen worden, zelfs uit auto's, zo meldt Vexpan. Als van buitenaf niet zichtbaar is welke parkeerrechten de auto heeft, zou dit clandestiene kaartgebruik bestreden worden.