Jonge Veranderaars verfrissen het spoordenken

Wat kan, doen we al, en wat we niet doen, kan dus niet. Als het aan de jongeren in de spoorsector, de zogenoemde Jonge Veranderaars ligt, behoort deze typisch spoorse houding vanaf nu tot het verleden. Railforum liet jonge mensen uit de spoorwereld debatteren met de gevestigde orde over hoe het anders en beter kan op het spoor.

Ruim vijftig in de spoorwegsector werkzame personen jonger dan dertig jaar reageerden op een oproep van Railforum om samen frisse ideeën te verzinnen voor problemen op het spoor. Aangemoedigd door peptalk van vervoerseconoom Didier van de Velde van de Erasmus Universiteit werkten de jongeren in groepjes een thema uit met het doel tijdens het debat een innovatief standpunt te verdedigen. De jongeren hadden vooraf zelf de thema’ s geluidhinder, organisatie, interoperabiliteit (afstemming van vervoersystemen), sociaal-recreatief vervoer en financiën geselecteerd.
Hoe moeilijk het is om concreet te vernieuwen, blijkt uit het kleine aantal uitvoerbare ideeën; met uitzondering van de totaalconcepten voor strand-, binnenstad- en theaterbezoek, die door de zaal tot winnaar werden uitgeroepen.
De bedenkers van deze concepten gaan ervan uit dat klantgerichtheid en een integrale benadering van de reis nog niet voldoende zijn om bij nieuwe reizigers in de gunst te komen. Het gaat volgens hen om de beleving van de reis. Om die beleving een impuls te geven, willen de ‘Jonge Veranderaars’ graag het begrip ‘culturele spits’ introduceren in spoorwegland. Deze volgt chronologisch op de avondspits die forenzen van hun werk terugvoert naar huis en brengt bezoekers voor theatervoorstellingen tussen zeven en acht uur ’s avonds opnieuw per trein naar de stad en rond een uurtje of tien a elf nogmaals ‘terug’ naar huis.
Bij het bestellen van het ticket voor het theater koopt de culturele reiziger meteen een eersteklas combikaartje voor trein en aanvullend vervoer. Dit wordt vooraf thuisgestuurd. Speciaal voor deze nieuwe doelgroep zou de eerste klas ook moeten worden aangepast. Nepgordijnen keren dan terug in alle treinen. De TL-verlichting wordt ‘s avonds gedimd tot sfeerverlichting en uit de intercom van de eerste klas klinkt stemmige klassieke muziek. Er is een aanbodgarantie dat er altijd een trein terug is en omdat wachten op een kil en winderig perron in te schril contrast staat met de entourage van de rest van de avond, krijgen alle grote stations een lounge.
De aanpassingen aan materieel en station conflicteren volgens de Jonge Veranderaars niet met andere reizigersgroepen die overdag in de eerste klas zitten. Zij wijzen erop dat hun voorstel nieuwe reizigers aantrekt, die later wellicht ook de trein overwegen als ze naar hun werk gaan.

Combikaartjes
Ook voor het winkelend publiek op weg naar de binnenstad bedachten de jonge spoorwerkers een totaalconcept. Als het aan hen ligt, kunnen bezoekers van de binnenstad voortaan een gecombineerd trein-buskaartje kopen, met daarop afgedrukt een reistijdenschema en een centrumplattegrondje. Een informatiekanaal voor alle modaliteiten moet de binnenstadbezoeker daarbij ter zijde staan. Voorts moet aansluiting worden gezocht bij het airmilesconcept. Bussen rijden rechtstreeks van treinstation naar een speciale winkelhalte in het centrum, die van alle gemakken is voorzien.
Voor strandbezoekers bedachten de Jonge Veranderaars eveneens een combikaartje met op de achterkant een kaartje met de looproute van station of bushalte naar het strand. De badgasten kunnen in de trein gebruikmaken van de vijfzitter met bagageplek voor de koelbox. In de trein worden zij in de juiste stemming gebracht door afbeeldingen van strandtaferelen. Bij vertraging deelt de conducteur strandballen uit.