Investeren in onbemande camera’s rendeert

Onbemande camera’s op wegen buiten de bebouwde kom zijn een goede investering en verdienen zich maatschappelijk terug, zo blijkt uit kosten-batenanalyses door de Universiteit Hasselt, partner in het Vlaamse Steunpunt Verkeersveiligheid. Afhankelijk van verschillende aannames kan elke in camera’s geïnvesteerde euro, 30 tot minimaal drie keer worden terugverdiend.

Het onderzoek berekent het rendement van onbemande camera’s op wegen buiten de bebouwde kom en zet de kosten van de camera’s af tegen de baten door het geringer aantal verkeersongevallen en -slachtoffers. Uiteraard brengt het plaatsen van onbemande camera’s kosten met zich mee: investeringskosten, kosten voor onderhoud, personeelskosten voor politiediensten om camera’s te verplaatsen, kosten voor onmiddellijke inningen, pv’s en minnelijke schikkingen en de kosten van rechtszaken die voortkomen uit verkeersovertredingen.
Doordat de onbemande camera’s zorgen voor minder verkeersslachtoffers en –ongevallen worden anderzijds weer kosten vermeden. Dat zijn kwantificeerbare kosten zoals medische kosten voor verzorging en revalidatie, interventies van brandweer en politie, administratiekosten, materiële schade en gerechtelijke kosten. Maar ook pijn en leed. Ook kosten die onafhankelijk zijn van een slachtoffer, zoals kosten door files en schade aan wegdek zijn hierbij geteld. Bovenstaande rekensom leidt tot een totale waarde voor het vermijden van een dodelijk, zwaar- en lichtgewond slachtoffer van respectievelijk 6,8 miljoen, 1,4 miljoen en 107.000 euro.
Uit internationaal onderzoek blijkt dat het aantal letselongevallen zou verminderen met 27 procent na plaatsing van onbemande camera’s. Eerder uitgevoerd Vlaams onderzoek van het Steunpunt Verkeersveiligheid spreekt van een daling van 8 procent.
Bij een daling van 27 procent wordt elke geïnvesteerde euro bijna 30 keer terugverdiend voor een gemiddeld kruispunt. Bij een daling van 8 procent, daalt het rendement tot 9,2 terugverdiende euro’s per geïnvesteerde euro. Nog steeds zeer rendabel.
Ondanks het grote positieve rendement houdt de onderzoeker geen pleidooi om overal onbemande camera’s te gaan plaatsen. Andere ingrepen kunnen immers minder duur zijn of leiden tot een nog grotere daling in ongevallen en slachtoffers. Idealiter zou voor elk soort van investering (rotonde, conflictvrije verkeerslichten of snelheidsverlaging) een aparte kosten-batenanalyse uitgevoerd moeten worden.
Het onderzoek van B. De Brabander onder de titel 'De maatschappelijke efficiëntie van onbemande camera's. Kosten-batenanalyse voor gewestwegen met snelheidsbeperking van 90 km/u', RA-2007-112, 2007, van het Steunpunt Verkeersveiligheid te Diepenbeek is te downloaden op www.steunpuntverkeersveiligheid.be