Hoe verkeersveiliger, hoe meer bewegen

Niet de hoeveelheid groen of het aantal speelplaatsen is van invloed op het beweegpatroon van kinderen in een wijk, maar de verkeersveiligheid. Dat ontdekte TNO-onderzoekster Sanne de Vries die aan het VU Medisch Centrum in Amsterdam promoveerde op onderzoek naar het verband tussen het beweegpatroon van kinderen en de inrichting van de wijk.

De Vries onderzocht via beweegdagboekjes en geavanceerde stappentellers het beweegpatroon van 350 peuters en 500 basisschoolscholieren in tien stadswijken. Volgens de Nederlandse norm voor gezond bewegen moeten kinderen per dag minimaal een uur bewegen. Het lag voor de hand om te kijken naar het aantal en de kwaliteit van speelplekken en de hoeveelheid groen in een wijk.

Toch ontdekte De Vries geen verband tussen deze factoren en het bewegen van kinderen. Daarentegen bleek er wel een verband met de aanwezigheid van oversteekplaatsen, fietspaden, trottoirs en opmerkelijk genoeg parkeervakken parallel aan de rijbaan. ‘Dat laatste zegt iets over het soort straat’, aldus De Vries. ‘Woonstraten met een 30km-regime en verkeersdrempels zijn vaker ingericht met langsparkeren. Het zijn dus straten die minder snel een barrière vormen om ergens lopend of fietsend naar toe te gaan. Of het hogere beweegpatroon van kinderen in sommige wijken echt één op één het gevolg is van de betere verkeersveiligheid, kan De Vries nog niet zeggen. ‘Maar het is natuurlijk logisch dat verkeersveiligheid belangrijk is om zich vrij te bewegen, dat er geen barrières zijn om bijvoorbeeld een speelplaats of een voetbalveldje te bereiken.’ Vijf van tien onderzochte wijken zijn inmiddels heringericht. De Vries: ‘Het zijn achterstandswijken waar geprobeerd is meer variatie in het woonaanbod aan te brengen, maar ook in het sport- en beweegaanbod.’ Op dit moment doet De Vries onderzoek om te kijken of de herinrichting geleid heeft tot meer beweging onder de kinderen. In juli zijn de resultaten hiervan bekend.

 
Auteur: Joske van Lith