Groene remlicht in België alleen nog 'dievelings'

Zelf rijdt hij er nog dapper mee door. En ook de tien vrachtwagens van zijn oliën- en vettenbedrijf zijn er nog steeds mee uitgerust. Maar voor de rest is het idee van het groene remlicht achter de voorruit van de Belgische uitvinder/bedenker Karel Debaillie letterlijk en figuurlijk uitgedoofd. De digitale snelheidsaanduiding op de achterruit is eenzelfde lot beschoren.

'Heel jammer, echt een gemiste kans', verzucht Debaillie in het Waalse Moeskroen. Voor invoering van zijn ideeën was Europese consensus en regelgeving noodzakelijk. Geconfronteerd met de noodzaak om een dergelijke lange bureaucratische weg te volgen, staakte Debaillie zijn pogingen om het groene 'hoffelijkheidslicht' en de snelheidsaanduiding aan de achterzijde aan de man te brengen.
Behalve 'hoffelijk' wegens de service voor bijvoorbeeld wachtende voetgangers, zou een extra remlicht achter de binnenspiegel ook de verkeersveiligheid kunnen dienen. Volgens eerdere analyses van het Centrum voor Beleidsmanagement in Diepenbeek zou het groene remlicht bij algemene invoering tot zo'n 30 mensenlevens per jaar kunnen sparen.
Twee jaar geleden werd met een 25-tal personenwagens een proef met beide nieuwe systemen uitgevoerd. Onder anderen leden van de Responsible Young Drivers in Vlaanderen namen er deel aan. De proefrijders signaleerden dat zij niet alleen zelf behoedzamer gingen rijden, maar ook dat achteropkomend verkeer de neiging had de snelheid te matigen. Wie op de snelweg 120 km/uur met de op de achterruit ingeschakelde KAD (kilometeraanduiding) reed, werd veel minder gepasseerd dan zonder KAD. De snelheidsaanduiding bij de voorligger zou op deze manier een intomende werking hebben. Ook bij nadering van en in 30 km-zones leek het achteropkomend verkeer zich meer te beheersen.
De KAD zou daarmee een belangrijk sociaal effect kunnen hebben op het rijgedrag, niet in de laatste plaats ook op dat van de chauffeur zelf. Die 'verraadt' immers continu zijn eigen snelheid. Debaillie mijmert hoe het zou zijn als zijn vindingen hetzelfde spoor zouden kunnen volgen als destijds het rode mistachterlicht. 'Daar is iemand ooit mee begonnen, vervolgens werd het gekopieerd en nu heeft iedereen het. Ook al is er in België formeel nog steeds geen wettelijke regeling voor', weet hij.
Wie evenwel het groene remlicht laat monteren, is in België officieel in overtreding. 'Je moet het dievelings doen. Steels dus. Ik ben er zelf wel een paar keer voor aangehouden door de Rijkswacht maar kon vervolgens zonder boete weer gewoon doorrijden.'
Voor de KAD bestaan zijns inziens geen formele hinderpalen. Integendeel: met GPS-technologie en met gebruikmaking van de informatie in TomTom-navigatiesystemen zou het een koud kunstje zijn om de snelheid van voertuigen permanent op de achterruit te presenteren.