Eigen garagegebruik botst met straatparkeren

Ondergrondse (collectieve) garages in de wijk, extra opslagruimte in de woning of gewoon stringente parkeerverboden en dito handhaving. Dat zijn enkele maatregelen waarmee gemeenten in woonwijken meer blik van straat kunnen houden. Met de huidige parkeernormen voor nieuwbouwwijken is namelijk niet zo veel mis. Wél met de verdeling tussen straat- en eigen erfparkeren.

Ed Graumans, senior-adviseur bij het Utrechtse verkeersadviesbureau XTNT onderzocht de situatie ter plaatse naar aanleiding van toenemende bewoners- en bezoekersklachten in Veenendaal-West over een overdaad aan blik in woonwijken. Deze klachten zijn volgens Graumans typerend voor veel nieuwbouwgebieden waar garages voor driewielers-van-de-kids en overtollige huisraad worden gebruikt, waardoor er op straat nog maar weinig plek voor de auto overblijft.
In een nieuwe Veenendaalse parkeerbeleidsvisie die in december klaar moet zijn en waarvoor XTNT de grondslag leverde, wordt de sinds jaar en dag gehanteerde parkeernorm van 1,4 parkeerplaats per woning iets verruimd. Op straat komt daarmee rond de 10 procent meer parkeerruimte beschikbaar. Essentieel is wel, aldus Graumans dat Veenendaal dit nader differentieert. Dat wil zeggen: in de toekomstige stadsuitbreiding zou 1,2 parkeerplaats 'particulier' van aard moeten zijn (voor de bewoners zelf) en 0,4 voor bezoekers (straatparkeren).
Graumans: ‘Zo'n onderscheid is tot nu toe uitzondering, terwijl de onderverdeling publiek/privaat juist de crux is. Plus hoe de gemeente met zo'n eenmaal gewenst en geformuleerd beleid in de praktijk omgaat. Als er een onderverdeling is gemaakt, is het de vraag of men het gewenste gedrag ook wenst af te dwingen. Wie de stilstaande auto meer ruimte wil toebedelen, of het nu in of om het huis is, ontkomt er niet aan de consequenties voor de exploitatieopzet van het bestemmingsplan en de stichtingskosten per woning onder ogen te zien.
Macronormen ten spijt moeten veel gemeenten volgens Graumans nu vaak het wiel zelf uitvinden. 'Iedere gemeente komt het tegen. Men maakt te weinig principiële keuzes en blijft steken in een rekenkundige benadering', is zijn ervaring. Jammer vindt hij ook dat de CROW-normen op dit gebied niet specifiek genoeg zijn. ‘Ze maken geen helder onderscheid tussen straatparkeren en het parkeren in eigen garage of op eigen erf.’

Ruime brandbreedte
Beleidsmedewerker Leo Smolders van de gemeente Veenendaal meent dat de CROW-kengetallen naar locatie wel zeer genuanceerd zijn, maar omdat per locatie dikwijls een zeer ruime bandbreedte is toestaan, vindt hij de normen daarmee in de praktijk moeilijk te hanteren. ‘Hoe groter de bandbreedte, hoe vaker er aanleiding is voor moeilijke discussies', zo formuleert hij zijn behoefte aan concretere normen. Patrick Timmermans van het CROW herkent het probleem van het oneigenlijk gebruik van garages en opritten. Gemeenten kunnen daarmee op het verkeerde been worden gezet. Dat neemt echter niet weg dat zij hun eigen inschattingen in lokaal parkeerbeleid moeten maken. De kencijfers van het CROW bieden een handvat, maar een gemeente blijft vrij om zelf te bepalen met hoeveel parkeerruimte rekening moet worden gehouden.' Van een 'verversing' van de 'oude' parkeernormen van het CROW uit 2003 (publicatie 182) is geen sprake.