De sociale kant van mobiliteit wordt belangrijker

“We krijgen een bredere kijk op mobiliteit”, zegt Diepens als hij spreekt over de trends van 2019. “Ik doel dan op de culturele en sociale kanten van mobiliteit. Je hoort ook steeds vaker het begrip vervoersarmoede. Mobiliteit gaat om bewegen, deelnemen aan de maatschappij. Maar wat als je geen mogelijkheden hebt om te bewegen? Als er geen buslijn is of als je geen geld hebt voor een fiets of een ov-kaart? Die sociale kant van mobiliteit, daar zijn we met zijn allen gevoeliger voor aan het worden.”

Mobycon werkte het afgelopen jaar mee aan de Mobiliteitsgeluk-index van de Verkeersonderneming. Diepens: “Hierin wordt de mens centraal gesteld. Mobiliteit, ergens kunnen komen en deel kunnen nemen aan de maatschappij draagt bij aan het persoonlijk geluk van het individu. Veiligheid is natuurlijk een randvoorwaarde bij elke verplaatsing: je wilt dat jij en je geliefden weer veilig thuiskomen 's avonds. Maar mobiliteit is soms ook een vorm van ontspanning, van geluk.”

Bewustwording

Toch lijkt bereikbaarheid de afgelopen maanden weer een belangrijk issue te worden. Diepens: “Natuurlijk, nu het economisch weer wat beter gaat, zien we de terugkeer van de bereikbaarheidsdiscussie. Ik noem het maar gekscherend de koffiepraatdiscussies. We gaan met zijn allen meer op pad, verkeersstromen worden steeds beter geanalyseerd en dan zien we dat er ook mensen zonder werkmotief in de spits zitten bijvoorbeeld. Schandalig vinden sommigen, maar mobiliteit is meer dan woon-werk-bereikbaarheid.”

“Snelwegen worden nog steeds uitgebreid van drie naar vier stroken, maar we zien langzamerhand de bewustwording dat we niet meer in het wilde weg door kunnen blijven bouwen, dat we een pauze nodig hebben. Iedereen wil een soort vrijheid van bewegen, gemakkelijk van A naar B gaan, maar dat heeft wel een bepaalde prijs.” 

“We kunnen weer eindeloos gaan praten over rekeningrijden, maar dat leidt alleen maar tot ellende; zoek eens naar andere manieren. Onze zuiderburen geven werknemers fiscaal een bepaald mobiliteitsbudget. Het bedrag dat werknemers niet opmaken mogen ze gebruiken voor de huur of om de rente van de hypotheek te betalen voor een huis binnen een straal van 5 kilometer vanaf het werk.  Dus als je dichterbij je werk woont krijg je een extraatje voor je huisvesting. Leuk hoe er een koppeling wordt gemaakt tussen mobiliteit en hypotheekaftrek.”

Herontdekking van de voetganger

Een andere ontwikkeling die in 2019 een vervolg zal krijgen, is de herontdekking van de voetganger. Diepens: “De voetganger is geen tegenligger maar een tegemoetkomer, heb ik laatst op een congres gezegd. Voorheen werd de voetganger als een soort restproduct beschouwd. Nu zien we dat steden de voetganger als een volwaardig onderdeel van mobiliteit ontdekken. Mensen die lopen, laten de auto of de fiets staan. Dat betekent meer ruimte. De strijd om ruimte in de stad is in volle gang.”

Stapjes maken met MaaS 

In het komend jaar zullen we ook meer gaan zien van MaaS, denkt Diepens. “We zijn betrokken bij de MaaS-pilot voor Rotterdam-The Hague Airport. Het belangrijkste bij dit onderwerp is te zorgen dat de consument of mobilist een goed aanbod heeft. De vraag is wel wie dat gaat regisseren. Ik denk dat de overheid daarin een belangrijke rol heeft. Dat is beter dan dat een aantal commerciële partijen bepaalt wat wel en niet kan. Ik denk dat we daar in 2019 wel stapjes in gaan zetten, we gaan signalen zien van wat MaaS kan gaan worden.”

ISA?

“Ik ben een groot voorstander van ISA, maar de auto-industrie heeft daar een veto tegen uitgesproken. Weet je dat in die elektrische stepjes die je nu in Los Angeles en andere steden ziet, ISA zit? Daarin kun je dus programmeren: Lijnbaan in Rotterdam maximaal 15 km per uur.” Maar die elektrische stepjes verwacht Diepens voorlopig niet in het Nederlandse straatbeeld. “Nee, door het ongeluk met de Stint zullen we heel voorzichtig blijven. Dat is begrijpelijk, maar ook jammer omdat al die nieuwe elektrische vervoermiddelen nieuwe mogelijkheden bieden.”

 
Auteur: Karin Broer