CROW werkgroep analyseert grijze wegen

Gemeentelijke wegbeheerders hebben behoefte aan praktische voorbeelden waarop ze in moeilijke weginrichtingssituaties kunnen terugvallen. Dit blijkt uit een VIA-enquête over wegcategorisering in opdracht van twee CROW-werkgroepen die zich buigen over het actualiseren van het categoriseringshandboek.

De enquête is onderdeel van een evaluatie van het ‘Handboek Categorisering wegen op duurzaam veilige basis’ (CROW-publicatie 116, 1997) door de projectgroep ‘Actualisering wegcategorisering’. Deze projectgroep, die bestaat uit een werkgroep binnen-, én buiten de bebouwde kom, bereidt een geactualiseerde versie van het handboek voor. Daarbij worden wegbeheerders nadrukkelijk betrokken.

In oktober 2009 werden 950 gemeentelijke wegbeheerders gevraagd naar hun ervaringen met de huidige methoden van wegcategorisering en naar de manier waarop zij het handboek toepassen. ‘We hebben ze per mail benaderd met het verzoek om een online enquête in te vullen. Daaraan werkten 323 wegbeheerders mee, een respons van 30 procent’, zegt VIA-adviseur Joost Scholten. Hij is inhoudelijk betrokken bij het deelproject dat zich richt op wegcategorisering binnen de bebouwde kom. Uit de enquête kwam met name naar voren dat de gemeentelijke wegbeheerders het huidige handboek als te theoretisch ervaren en behoefte hebben aan een handboek ‘waarop ze in moeilijke situaties kunnen terugvallen’. Ook blijkt het stappenplan in het huidige handboek slechts matig te worden toegepast. ‘Van de geënquêteerden volgt 20 procent het stappenplan niet, 57 procent zegt het gedeeltelijk gevolgd te hebben, terwijl 26 procent aangeeft het stappenplan geheel te hebben gevolgd’, preciseert adviseur Scholten. De respondenten vinden het stappenplan praktisch niet toepasbaar en geven aan dat er te weinig rekening wordt gehouden met knelpunten. Scholten verklaart: ‘In het handboek is het eisenpakket vrij rechtlijnig. Aan een weg wordt een functie toegekend. Binnen gemeenten gaat het om gebiedsontsluitingswegen en erftoegangswegen. De functie kent vervolgens automatisch operationele inrichtingseisen toe. Zo moet een gebiedontsluitingsweg een vrijliggend fietspad hebben. Dan komen de problemen, bijvoorbeeld wanneer de ruimte dit niet toelaat of het budget van de gemeente ontoereikend is. Gevolg is dat er wegen ontstaan die niet passen in het categoriseringssysteem, de zogenaamde grijze wegen. Elke gemeente gaat vervolgens moeilijke situaties op eigen wijze oplossen. Voor weggebruikers zijn deze tussenvormen onduidelijk en ze kunnen leiden tot onveilige situaties. Herkenbaarheid is belangrijk.’ In het geactualiseerde handboek wil de projectgroep uitgaan van bestaande wegen. Eerst zal nu in kaart worden gebracht welke situaties de grijze wegenproblematiek veroorzaken om vervolgens aan te geven hoe om te gaan met dergelijke situaties.

Het geactualiseerde handboek wegcategorisering verschijnt eind dit jaar.

 
Auteur: Joske van Lith