Cable-barrier blijft emotioneel discussiepunt

Staalkabels als alternatief voor vangrails bieden aantoonbare functionele en economische voordelen als het gaat om rijbaanscheiding op smalle wegen, onderhoud, of zoals recent is bedacht in het Groningse Waterhuizen, ter bescherming tegen vloedgolven. Toch komen deze rijstrookscheidingen in Nederland niet van de grond. ‘Terecht, want ze zijn levensgevaarlijk’, vindt de motorrijderactiegroep MAG. ‘Onterecht’, zegt producent Eurorail. ‘Het is nog steeds niet bewezen dat de kabelscheiding gevaarlijker is dan de traditionele vangrail.’

Na kilometerslange kabelscheidingen in Australië, Engeland en Zweden en Amerika als ‘booming business’ op dit gebied - aldus Eurorail - blijft het in Nederland muisstil als het gaat om de ‘eiersnijder’, zoals de MAG deze verkeersoplossing noemt. In Heerhugowaard werd vorig jaar een eerste kabelscheiding geplaatst, maar na protesten van de Nederlandse motorrijders al snel weer weggehaald. ‘Tijdelijk’, benadrukt directeur E.J. Timmer van Eurorail. ‘De scheiding is weggehaald in afwachting van het onderzoek dat de provincie Overijssel al geruime tijd uitvoert naar mogelijke toepassing van kabelscheiding op de N340, die daarmee opgewaardeerd zou kunnen worden naar een zogenaamde 2+1 weg, een weg met wisselend 1 á 2 rijstroken. Een constructie die in Zweden steeds meer wordt toegepast. Niet verwonderlijk dat een Nederlandse delegatie van onder meer de provincie Overijssel, Rijkswaterstaat (AVV) en SWOV daar vorig jaar een kijkje nam. Het AVV-verslag van deze reis, dat in augustus 2004 verscheen, rept niet alleen van positieve resultaten, maar vermeldt ook de goedkeuring van de Zweedse motorrijdervertegenwoordiging. ‘Onjuist’ roept echter de internationaal secretaris van de Zweedse motorrijderbond SMC, Maria Nordquift, tijdens de recente jaarvergadering van de FEMA, de Europese motorrijdervertegenwoordiging in Denemarken. ‘Wij hebben wel degelijk protest aangetekend tegen de kabelscheiding en zijn het er helemaal niet mee eens. Wij willen de beste rijstrookscheiding voor motorrijders, maar helaas ontbreekt er een Europese norm voor motorvriendelijke kabelscheidingen. De actuele norm NEN-EN 1317 hiervoor, houdt geen rekening met de veiligheid van motorrijders.’
Zonder namen te willen noemen zegt Timmer dat vele ogen (lees: organisaties) zijn gericht op de ontwikkelingen rond de nieuwste variant in het Groningse Waterhuizen. Daar is een stuk traditionele vangrail vervangen door een kabelscheiding. In de oude situatie moest bij iedere tewaterlating van een schip op de tegenoverliggende scheepswerf een stuk vangrail worden gedemonteerd ter bescherming tegen de optredende vloedgolf. Dat is nu niet meer nodig.

Bewijzen
Hoewel er wereldwijd geen wetenschappelijke onderzoeken zijn die aantonen dat de kabelscheiding gevaar oplevert voor motorrijders, blijft de MAG zich met alle middelen keren tegen de gewraakte kabels. ‘Je hoeft niet gestudeerd te hebben om te begrijpen dat die kabels levensgevaarlijk zijn’, is het argument. Eurorail, aan de andere kant hoopt vooral dat de kabelscheiding in Groningen blijft staan. ‘Dan hebben we voor het eerst een situatie die we kunnen onderzoeken’, aldus Timmer. Als tegemoetkoming aan de protesten wil de provincie Groningen wel een soort ‘stootkussens’ om de paaltjes plaatsen. ‘Niet voldoende’ is het korte antwoord daarop van de motorrijders.