Een slok teveel

Ferry Smith, manager public affairs, ANWB

Verkeersveiligheid. Onder die vlag heiligt het doel de middelen. Maar mogen dan ook de grenzen der zorgvuldigheid worden overschreden?

Neem het alcoholslotprogramma dat 1 juni aanstaande van kracht wordt. Bedoeld om bestuurders die met een slok teveel worden betrapt, de kans te geven mobiel te blijven. Rijbewijs voor 5 jaar inleveren óf meedoen aan het tweejarig alcoholslotprogramma zal veelal de keuze worden. Met veel controle omringd zou die verkeersdeelname door dat programma veilig moeten kunnen verlopen. Deelname kost € 2000,- per jaar. Begrijpelijk, maar ook een beetje klassejustitie. Toch maar goed dat je nog op de brommer mag stappen. Ook als je niet aan dat programma meedoet. Oké, met een brommer of brommobiel rij je misschien niet zo snel iemand dood, maar een beetje vreemd is het wel.

1 juni nadert met rasse schreden. Iedereen die ermee te maken krijgt goed geinformeerd zou je denken. Maar niets is minder waar. De overheid had de betrokken partijen al lang moeten informeren. Auto-importeurs, dealers, hulpverleners, inbouwers van alarmsystemen weten echter nog van niets. Terwijl ze wel aan de auto moeten kunnen werken. Een nieuwe auto? De verzekering eist een alarm. Dat is gelukkig goed geregeld in Nederland door gecertificeerde inbouw. Een alcoholslot? Tja, dat moet bij een ander bedrijf. Over de kwaliteitsaspecten van inbouw is nog niets bekend. Als klant krijg je dus met drie verschillende partijen te maken. En wat als de auto dienst weigert? Ik voorzie taferelen met kastjes en muren. ‘Dan moeten ze maar niet drinken’ is voor mij geen argument. Als we de deelnemers aan het alcoholslotprogramma als volwaardige verkeersdeelnemers kunnen beschouwen, hebben ze ook recht op normale consumentenbescherming. Ik ben echter bang dat we daar het glas voorlopig nog niet op kunnen heffen….

 
Auteur: Margriet Verhoog